بیولیچینگ مس با استفاده از باکتری های مزوفیل و ترموفیل معتدل و مطلق

علی رغم افزایش مداوم تقاضا برای بیشتر فلزات در دهه های گذشته، ظرفیت و عیار ذخایر اکتشافی کاهش یافته و روش های فرآوری برای ذخایر کم عیار و ذخایر کم کمپلکس فلزات پلی متالیک با محدودیت مواجه شده است. در این میان تکنولوژی معدنکاری بیولوژیکی مهارت خاصی از نظر روش و مزایای اقتصادی در فرآوری این نوع منابع دارد. در آینده کاربرد معدنکاری بیولوژیکی ارتباط مستقیمی با کاهش عیار و کاهش ظرفیت کانسنگ های کمپلکس خواهد داشت و نیازمند استفاده از این تکنولوژی خواهد بود. این قبیل مطالعات باید چگونگی و فهم بکارگیری گونه های مختلف باکتری ها در دماهای مختلف و سازگار با پارامترهای تاثیرگذار در استحصال را تحت تاثیر قرار دهد. در حال حاضر بیولیچینگ به طور موثر جهت بازیابی کانی های سولفیدی برخی فلزات مانند مس، کبالت و دیگر فلزات توسعه و کاربرد صنعتی یافته است. به طور کلی هدف از این پروژه کشت سه نوع از باکتری های متفاوت (مزوفیل، ترموفیل معتدل و ترموفیل مطلق) از معادن مختلف ایران (مس سونگون، بابک مس و مس سرچشمه) بر روی نمونه خاک های متفاوت بود. بعد از کشت باکتری ها و خالص سازی قصد مشاهده عملکرد آن ها را بر روی سه نمونه ماده معدنی (کلکوپیریت، سکندری و کنسانتره) در مدت زمان تعیین شده داشتیم تا بهینه ترین حالت بازیابی دست پیدا کنیم. بیولیچینگ متقاطع تحت شرایط یکسان انجام شد. پارامترهای لیچینگ نشان داد که سویه ها بومی نقش بسیار خوبی در فرآیند بیولیچینگ سنگ معدن مربوطه خود داشتند و ساختار و جامعه تا حد زیادی توسط ترکیب معدنی تعیین شد، که نشان می دهد باکتری مزوفیل نسبت به ترموفیل معتدل و مطلق در بازیابی مس و همچنین آهن عملکرد بهتری از خودشان نشان دادند.

Keywords:

بیولیچینگ , مس سرچشمه , باکتری مزوفیل , باکتری ترموفیل معتدل , باکتری ترموفیل مطلق