بررسی توان دگر آسیب قیاق بر آفتابگردان در مرحله رشد رویشی

به منظور بررسی اثرات دگرآسیبی قیاق بر مراحل رشد رویشی آفتابگردان، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسلیمان انجام گردید. در این آزمایش تیمارها متشکل از اندام‌های مختلف علف هرز قیاق (ریشه، ساقه، برگ، گل‌آذین) و تیمار شاهد (بدون مواد آللوپاتیک) بود. این تحقیق در شرایط گلخانه‌ای انجام گرفت و اثرات آللوپاتیک اندام‌های مختلف قیاق (ریشه، ساقه، برگ، گل‌آذین) به نسبت 10% (غلظت ثابت) به صورت مخلوط با خاک بر آفتابگردان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از آزمایش نشان دادند که اثر دگرآسیبی این علف هرز موجب کاهش معنی‌دار سرعت سبز شدن، متوسط زمان سبز شدن، درصد سبز شدن، ارتفاع بوته و وزن خشک ساقه آفتابگردان شد. درصورتی که اثر آن بر سطح برگ، وزن خشک ریشه چه و وزن خشک کل گیاه تفاوت معنی‌داری را نشان داد. نتایج این آزمایش بیانگر آن بود که گل آذین در مقایسه با سایر اندام‌ها دارای اثر بازدارندگی قوی‌تری است.

Keywords:

دگرآسیبی , قیاق , آفتابگردان