اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه ماهی کپور

استفاده از پربیوتیک ها به عنوان مواد غذایی غیرقابل هضم که به طور موثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدودکردن رشد باکتری های موجود در روده تحت تاثیر قرار می دهند، ایده جدیدی در آبزی پروری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد اینولین به عنوان پربیوتیک در سه سطح 5/0، 1 و 5/1 درصد جایگزین غلات (آرد گندم، سبوس گندم) جیره شاهد شده بودند به شاخص رشد و آنالیز لاشه کپور ماهی معمولی انجام شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی 143 گرم و با تراکم 6 عدد (با میانگین وزنی 1285 گرم به ازای هر تیمار) به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد فاکتورهای رشد در تیماری که از سطوح مختلف پربیوتیک استفاده شده بود با گروه شاهد تفاوت داشته است. بشترین پروتئین و کمترین چربی مربوط به سطح 5/0 درصد حاصل گردید که تفاوت معنی داری با گروههای دیگر و گروه شاهد داشت. سطوح مختلف پربیوتیک اینولین بر تمامی فاکتورهای رشد به استثناء CF اثرگذار بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سطوح مختلف پربیوتیک اینولین قابلیت تاثیرگذاری زیادی بر فاکتورهای رشد و ترکیب آنالیز لاشه در ماهی کپور نداشته و تنها در سطوح مختلف پروبیوتیک اینولین قابلیت تاثیرگذاری زیادی بر فاکتورهای رشد و ترکیب آنالیز لاشه در ماهی کپور نداشته و تنها در سطوح پایین باعث بهبودی این فاکتورها می گردد.

اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه ماهی کپور Keywords:

پروبیوتیک , اینولین , رشد , تغذیه , ترکیب بدن ماهی کپور