بررسی تأثیر طراحی در تعدیل آسایش حرارتی با استفاده از شاخص های رقومی زیست اقلیمی (تحقیق میدانی خانه لاری هادر شهریزد)

عوامل محیطی و اختصاصی فراوانی در تبیین حوزه آسایش حرارتی و در نتیجه آسایش محیطی دخیل می باشند، در این میان نگاه و توجه طراحان به مؤلفه هایی می باشد که قابل کنترل در عرصه طراحی در جهت ارتقاء کیفیت آسایشی می باشد. دمای هوا، رطوبت، تابش و سرعت باد از عوامل محیطی و شاخص در تعریف محدوده های آسایشی می باشند؛ فاکتورهای دمای هوا و رطوبت نمی توانند مگر در موارد خاص قابل توجه با طراحی مطرح شوند، اما متغیر باد و همچنین تابش حاصل از خورشید و سطح زمین تحت عنوان متوسط دمای تابشی می توانند به میزان زیادی تحت تأثیر طراحی قرار گیرند. هدف اصلی این پژوهش نشان دادن تأثیر راهکارهای طراحی در کنترل و تعدیل مؤلفه های آسایش می باشد. مطابق هدف پژوهشمطالعه میدانی روشی مناسب برای جمع آوری داده های پایه و آزمون فرضیه می باشد. مطالعات در شهر یزد،اقلیمی که سکنی گزینی در آن جز در پرتو طراحی و هوشمندانه و بهره برداری از مواهب طبیعی و تعدیل و تلطیف نمودن شرایط سخت آب و هوایی این منطقه میسر نبوده است. به علت تنوع فضاهای شهری در این روند مطالعات خود را به منازل مسکونی محدود نموده ایم؛ محل انتخابی خانه تاریخی عرب زاده واقع در بافت قدیمی شهر یزد می باشد. روش تحلیل نتایج با شبیه سازی و محاسبه داده ها با شاخص های معتبر اقلیمی، مبتنی بر بیلان انرژی بدن انسان، در قالب میانگین نظرسنجی پیش بینی شده، دمای معادل فیزیلوژیک و دمای مؤثر استاندارد انجام شده است. مقایسه این نتایج با داده ای ایستگاه سینوپتیک یزد نشان می دهد که ساختار فضایی تا چه میزان در شرایط خرد اقلیم مؤثر می باشد. ماحصل این پژوهش گویای موفقیت راهکارهای طراحی در تعدیل شرایط آب و هوایی در جهت اسکان مردم در گرم ترین ایام تابستان و سردترین ایام زمستان در این اقلیم می باشد.

Keywords:

طراحی اقلیمی , شاخص دما-فیزیولوژی , اقلیم خرد , مدل بیلان انرژی انسان , آسایش محیطی