استفاده از مصالح بومی در طراحی شهری و چگونگی طراحی و ایجاد آسایش روانی در منظر سازی شهری- مصالح بومی و مبلمان شهری در کرمانشاه

هدف از این پژوهش بررسی مشکلات و معایب در طرای شهری جهت زیباسازی در نماهای شهری و ارائه پیشنهاداتی جهت استفاده حتی الامکان صحیح مصالح بومی متناسب با اقلیم های مختلف می باشد. امروزه زندگی در شهرها درست است که باعث رفاه راحتی انسانها شده است ولیکن معضلات خاصی را نیز به دنبال داشته است، از آنجایی که خیابانها در بافت شهرها به عنوان شریانهای حیاتی و سلسله اعصاب شهری ازاهمیتی شایانی برخوردار هستند، از این رو طراحی آنها رویکردی جدی و کارشناسانه را می طلبد که پاسخگوی تمامی نیاز و توقع شهروندان از چنین فضاهایی باشد. یکی از عمده ترین ایتم ها در طراحی خیابان، پیاده رو و بطور کلی معابر شهری و فضای سبز آنهاست که عمدتاً در طراحی ها نادیده گرفته می شود، که بر اساس این مقاله می توان نتیجه گرفت که طراحی و زیباسازی شهری تأثیری مستقیم در آسایش روانی و منظر سازی در دید شهروندی را خواهد داشت که با استفاده با حداقل امکانات و با استفاده از منابع بومی دستاورد شهری و جایگزین کردن آن در طراحی و مبلمان شهری، بین شهروند و معماری شهری و آسایش روانی مابین آنها ایجاد نمود.

Keywords:

مصالح بومی , پیاده روها , فضای سبز , طراحی شهری , آسایش روانی , م نظر سازی شهر