بررسی شهرهای کوچک در سلسله مراتب شهری استان اصفهان (مورد پژوهی: شهر سمیرم)

از آنجایی که بی نظمی در سلسله مراتب شهری از ویژگی های اغلب کشورهای درحال توسعه است، توجه به سیاست های توسعه فضایی یکی از مباحثی است که در این کشورها مورد تأکید واقع شده است. در این بین توسعه شهرهای کوچک (5 تا 50 هزار نفر) از مهمترین راهکارها به شمار می رود. این پژوهش به برسی نقش و جایگاه شهرهای کوچک در توسعه فضایی استان اصفهان می پردازد، هدف از مقاله حاضر تعیین نقش اقتصادی و اجتماعی این شهرها و چگونگی ارائه خدمات شهری به حوزه ی پیرامونی آنهاست. روش پژوهش تحلیلی است و جهت نیل به اهداف تحقیق، نقش شهرهای کوچک با بکارگیری مدل های ضریب آنتروپی، ضریب شاخص تمرکز شهری (Gini)، ضریب مکانی L.Q و روش اقتصاد پایه مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، شهرهای کوچک در ساماندهی و تعادل جمعیتی استان ناموفق بوده اند و شهر سمیرم نیز در توزیع متعادل و متوازن جمعیت استان و تقویت اقتصاد و خدمات رسانی سکونتگاه های پیرامونی خود موفق نبوده است. اما با برنامه ریزی مناسب می تواند سهمی در تعادل فضایی استان ایفا نماید.

Keywords:

شهر , کوچک , سلسله مراتب , استان اصفهان , سمیرم , شاخص