مدیریت منابع آب در مناطق خشک در راستای کشاورزی پایدار، با تاکید بر کشت هیدروپونیک(مطالعه موردی : دشت بیرجند)

مدیریت مناطق واقع شده در اقلیم خشک لزوم به کارگیری تکنیک های منطبق با محیط را جهت تولید بخشی از محصولات مورد نیاز ساکناناین مناطق ضروری میسازد. از نظر کشت محصولات کشاورزی، دشت بیرجند با وجود شرایط آب و هوایی گرم و خشک از جمله مناطقی است که با کمبود و کیفیت نامطلوب آب مواجه میباشد. بر این اساس پژوهش حاضر به دنبال شناسایی راه های صحیح مدیریت منابع آب در جهت رسیدن به تولید پایدار محصولات کشاورزی و در عین حال شرایط لازم برای دستیابی به راندمان مطلوب تولید منطقه در دراز مدت است و کشت هیدروپونیک را بهمنظور نیل به این مهم توصیه میکند. این تحقیق از لحاظ روش شناسی از نوع توصیفی- تحلیلی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها کتابخانهای است، نتایج آن نشان میدهد که استفاده از تکنولوژی مدرن(کشت هیدروپونیک) به جای روشهای سنتی به کار گرفته شده توسط کشاورزان قادر است کشاورزی پایدار را از طریق افزایش حجم تولید( در بازه زمانی کوتاه) و بهبود بازده آبیاری در واحد اقتصادی به نام مزرعه، در دشت بیرجند محقق سازد، و در نهایت با توجه به پتانسیل های موجود در این منطقه استفاده از روش کشت هیدروپونیک و سرمایه گذاری در این زمینه را از نظر اقتصادی مقرون به صرفه می داند.

Keywords:

مناطق خشک , تولید پایدار کشاورزی , منابع آب , کشت هیدروپونیک , دشت بیرجند