نقش اکوموزه در معرفی معماری پایدار درسایت های تاریخی

موزه ها مکان ماندگاری آثار و ابنیه باستانی و میراث فرهنگی هر ملت برای آیندگان است. همچنین به مثابه آئینه ای برای پیشرفت و توسعه پایدار وارتقای سطح فکری و هنری آن جامعه نیز عمل میکنند. موزه از یکسو نماد خلاقیت معماران در طراحی و اجرای آن و از سوئی دیگر بیانگر هویت ملی و پیشینه تاریخی هر ملت است. موزه ها در دوران پست مدرنیسم مفهومی متفاوت از موزه های سنتی پیدا کرده اند. برای انتقال مفاهیم، الگوهایهنری گذشتگان و ابنیه باستان شناسی آنان نیازی به انتقال این آثار به موزه های سنتی معاصر نیست. موزه های چنین آثار ارزشمندی همان محیططبیعی و فضای واقعی است که این آثار در آن جان گرفته اند. اکوموزهمفهومی فرا نوگرا برای حفاظت از میراث فرهنگی همراه با حفظ طبیعت و الهام گرفتن از آن است. اکوموزه ها یکی از شاخصه های معماری پایدار در هرمنطقه است که با هدف افزایش سطح رفاه جوامع محلی و بر پایه مشارکتهای مردمی ساکنان همان منطقه شکل میگیرد. هدف مقاله حاضر تبیین نقش اکوموزه ها در باز شناسی خصوصیات طبیعی و زیست بوم انسان ها در طول قرون واعصار گذشته است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی و انجام مطالعات کتابخانه ای و مرور متون علمی بوده است. در این مقاله پس از بحث وبررسی در باره فراگیر شدن واژه توسعه پایدار و ورود آن به فرهنگ لغات معماری، تفاوتهای بنیادین بین موزه های سنتی و اکو موزه ها تشریح گردیده و نقش معماری پایدار در شکل گیری کانسپت ، طراحی و اجرای اکوموزه ها مورد بحث قرار گرفته است. سپس به معرفی چند اکوموزه معروف دنیا در چند کشور اروپائی و کانادا پرداخته شده است

Keywords:

موزه , اکو موزه , معماری پایدار , زیست محیط طبیعی