نقش پدیده های ژئومورفولوژیکی گسلهای زلزله خیزدربرنامه ریزی شهری بااستفاده ازنرم افزار GIS مطالعه موردی: شهرک باغمیشه تبریز

برای مکان گزینی شهرها و یا تعیین جهت توسعه فیزیکی شهرها، مطالعه و بررسی ویژگیهای ژئومورفولویکی زمینهای مورد نظر از ضروریات تهیه طرحهای توسعه شهری است. هدف از تحقیق حاضر این است که بتوان بعد از تجزیه و تحلیل کافی در خصوص تاثیرات پیامدهای ژئومورفولوژیکی گسلها در برنامه ریزی و ساخت و سازهای شهری، قوانین و راهکارهای مناسبی در جهت کاهش خطرات پیامدها ارائه داد. گسل تبریز، با طول بیش از 600 کیلومتر، مهمترین گسل شمال غرب ایران است. منطقه ی مورد مطالعه (باغمیشه) در شمال شرقی تبریز، بر گسل اصلی منطقه واقع است. ابتدا مطالعات کتابخانه ای و سپس جهت روشن ساختن نقش و کاربرد ژئومورفولوژی در مکان گزینی شهرها، بحث حول دو موضوع پدیده های ژئومورفیک مؤثر در شکل گیری شهرک باغمیشه و فرآیندهای ژئومورفیک مؤثر بر کاربری اراضی شهرک باغمیشه تقسیم و به شرح هر یک از آن ها پرداخته شد. همچنین با استفاده از نرم افزار GIS ، موقعیت جغرافیایی منطقه، شیب زمین، تراکم جمعیت و نزدیکی به گسل ،کاربری اراضی شهری و کاربری اراضی در مقایسه با خط گسل، برای درک بهتر و واضح تر موضوع نشان داده شده است. در نتیجه خطر زلزله عمدتا محلات شمالی شهر را که مناطق مسکونی، پرجمعیت و با ساختمانهای ضعیف هستند، تهدید می کند و کمترین خطر احتمالی متوجه مناطق صنعتی است، رشد جمعیت باعث شده است تا در انتخاب زمین برای ساخت مسکن برخی استاندارد ها رعایت نشود. برنامه ریزی و طراحی شبکه شهرک باغمیشه به رغم تازه ساز بودن چندان مبتنی بر زلزله خیزی منطقه نیست و در نهایت پیشنهاداتی جهت جلوگیری از برنامه ریزی غلط و یا کاهش خطرات ناشی از زلزله و همچنین برای برنامه ریزی های صحیح و با توجه به درنظر گرفتن خط گسل و پدیده های ژئومورفولوژیکی با کاربری های مناسب برای ساخت و سازهای آتی ارائه گردید

Keywords:

ژئومورفولوژی , برنامه ریزی شهری , کاربری اراضی , گسل , شهرک باغمیشه