تاثیرات روانی بلند مرتبه سازی در محیط شهری

بلند مرتبه سازی در جهان، پدیده ای است که از اواخر قرن 11 و اوایل قرن 22 چهره خود را به ثبت رساند . بلند مرتبه سازی در ابتدا برای جوابگویی بشر به کمبود فضا و اقتدار قدرتها ،جهت به رخ کشیدن قدرتهای اقتصادی بود. اما با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی، کم کم برج ها علاوه بر نقش تجاری، چهره ی مسکونی نیز به خود گرفتند به صورتی که در دهه های بعد برج های مسکونی درصد بیشتری از برج های تجاری - اداری را به خود اختصاص دادند. کشور ما همانند همه جای دنیا در مراکز شهرهای بزرگ با انگیزه صرفه جویی در مصرف زمین گران قیمت به بلند مرتبه سازی روی آورده است. ساختمانهای بلند شاید بیش از هر بنای دیگری در معماری نیازمند توجه و دقت باشند . این ابنیه در شرایط فعلی ، زیر سوال برده شده و انتقاد شدیدی به آن وارد می باشد، درحالیکه همچنان توانسته حضور خود را در شهرها حفظ کرده و راه گشای حل بسیاری از مشکلات باشد .تجمع کاربران در سطحی محدود و بهره گیری قابل توجه از منابع انرژی در ساختمانهای بلند موجب شده است که رویکرد فرآیند طراحی و مرحله بهره برداری را مورد توجه قرار دهیم . نظر به اهمیت رفتار کاربران، در تحقق اهداف معماری و با توجه به آنکه در پژوهش های انجام شده به ندرت به جنبه روانشناختی پرداخته اند؛ لذا در این مقاله سعی برآن است تا با معرفی سابقه بلند مرتبه سازی در جهان و بررسی روند آن در ایران به تاثیرات روانی بلند مرتبه سازی در محیط شهری بپردازیم. روش تحقیق بر اساس توصیفی و تحلیلی، مطالعات بیشتر به صورت کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

بلند مرتبه سازی , روانشناختی , رشد جمعیت , محیط شهری , تراکم جمعیت