تحخلیل و سطح بندی پتانسیل های صنایع دستی و تاثیر آن در توسعه پایدار با استفاده از مدل چندمتغیره topsis (منطقه موردی استان مازندران)

صنایع دستی بازگو کننده فرهنگ، هنر، صنعت، مذهب و اساسا نمایانگر هویت تاریخی منزلت تمدن یک سرزمین می باشد. همانگونه که باستان شناسان و محققان با بررسی آثار مادی بجا مانده از گذشته توانسته اند تمدن های بزرگ جهانی را معرفی و عرضه نمایند، صنایع دستی نیز علاوه بر دستاوردهای اقتصادی قابل توجه، از سالمترین، پرنفوذترین و مهمترین عواما انتقال فرهنگ و تمدن هر سرزمین محسوب می شوند. علاقمندی گردشگران به شناخت فرهنگی جامعه ای که به آن سفر می کنند و همچنین در اختیار داشتن شیئی جهت یادآوری خاطرات از دلایل اهمیت صنایع دستی در گردشگری است. در دنیا - بخصوص در مقاصد گردشگری با پیشینه فرهنگی کهن - معمولا رابطه مستقیمی بین تعداد جهانگردان و درآمد حاصل از فروش صنایع دستی وجود دارد. هدف اصلی این پژوهش شناسائی و تحلیل پتانسیل های صنایع دستی استان مازندران در شاخه های گوناگون این صنعت و سپس سطح بندی استان براساس 12 شاخص اصلی جهت جذب گردشگر صنایع دستی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت، توصیفی و موردی می باشد که ضمن جمع آوری اطلاعات صنایع دستی استان و دسته بندی آن ، توسط مدلTOPSIS به سطح بندی توانمندیهای استان پرداخته شده است.

Keywords:

برنامه ریزی , صنایع دستی , تحلیل و سطح بندی , استان مازندران , topsis