اماکن اقامتی با کانسپتی بومی بر پایه مبانی رنگ و نور و نقش آن در میزان جذب توریسم

صنعت توریسم یکی از مهمترین و پول سازترین صنایع اقتصادی دنیاست. ارائه راهکارهایی متفاوت می تواند به تقویت و پیشبرد اهداف بلند مدت و چند جانبه از جمله مهندسی مبانی توریسم منجر شود. حال معماری بناها و طرح مبانی نظری آنان در احداث اماکن سیاحتی و بالاخص اقامتی جدا از رعایت استانداردهای بین المللی که در راس آن تامین رفاه و آسایش گردشگران مدنظر می باشد، می تواند نقش مهمی نیز در نمایش و حضور کالبدی بنا در بدنه بافت توریستی با تلفیقی خلاقانه از سبک های منطقه ای ایفا نماید. بهطور مثال طراحی هتل هایی با این مضمون کمک به سزایی به تقویت جاذبه منطقه ای می نماید و طرح پلانی همگن در ابعاد مختلف و استفاده از مصالح بوم آورد و معرفی آن توسط نورپردازی همچنین استفاده از منابع طبیعی و بالقوه همچون کوه صخره، آبشار، رودخانه و غیره در مجاورت آنان که به عنوان عناصری کلیدی به ایفای نقش در منظر بنا مشهورند، می تواند نقاط مثبت این گونه طراحی را قوت ببخشد. طرح بناهایی این چنینی می تواند خود به عنوان جاذبه ای توریستی محسوب شده و در میزان جذب توریست و نمایش هنر تلفیق که شقاقی بنیادی در عصر تکنولوژی و تمدن های تاریخی را داراست، در دید گردشگران به منصه ظهور رسانده و این فاصله را کم نماید. مهمترین سوال این است که تا به چه اندازه می توان در بافت های تاریخی طرحی نوین بر پایه کانسپتی معلوم خلق نمود که مبین آرمانهای متمدنانه در عرصه معماری کهن باشد و از تکنولوژی هاو فن آوری های نوین روز دنیا در عموم موارد نیز بی بهره نمانده و تلفیق اینان را میسر سازد. هدف محقق در گردآوری مطالب فوق، به تصویر کشیدن بینشی دوراندیشانه بر پایه طراحی کانسپت نور و رنگ برای امکان اقامتی با رویکردی عملکردگرا پیرامون اماکن تاریخیست و لازمه آن تدبیر و هوشمندی، به موازات احترام به بافت بومی می باشد، که بی شک تلفیقشان، روزی خود، برگی از تاریخ را رقم خواهند زد.

Keywords:

معماری , گردشگری , کانسپچوال , نورپردازی , تاریخی , اقامتی