اعمال عدم قطعیتها در طبقه بندی مهندسی توده سنگ به کمک مجموعه های فازی

پردازش خصوصیات توده سنگ و خاک همواره با عدم قطعیت، همراه است، بنابراین انتخاب یک عدد برای این پارامترها نمی تواند رفتار خاک و یا سنگ را کاملاً بیان کند. یکی از معمول ترین روشهای مطالعه توده سنگ به کارگیری طبقه بندی RMR است، که در آن پارامترهای ورودی به طبقاتی تقسیم شده و برای هر طبقه امتیاز خاصی در نظر گرفته می شود. به دلیل عدم قطعیت موجود در پارامترهای ورودی، تعیین مرز قطعی بین طبقات و نسبت دادن مقداری مشخص به یک طبقه خاص مشکل است. بنابراین وقتی مقدار پارامترهای ورودی نزدیک مرز بین طبقات قرار گیرد، تصمیم گیری در مورد امتیاز آن با اطمینان صورت نمی گیرد که این امر موجب ایجاد عدم قطعیت در تعیین RMR می شود. به کمک تئوری مجموعه های فازی و با تعریف درجه عضویت و اعداد فازی(فاصله ای شامل یک کران بالا و پایین از پارامتر مورد نظر) می توان اینگونه عدم قطعیتها را در طبقه بندی مهندسی سنگها لحاظ نمود. در این مقاله ضمن اشاره مختصری در مورد تئوری مجموعه های فازی، کاربرد این مجموعه ها در اصلاح RMR ارائه شده است. همچنین استفاده از این روش در تعیین امتیاز توده سنگ در معدن گل گهر موجب شد که تعیین پارامترهای ژئومکانیکی توده سنگ و در نهایت ارزیابی پایداری دیواره های این معدن با اطمینان و قطعیت بیشتری صورت گیرد و در صورت استفاده از آن برای مقاصد دیگر، درجه اطمینان بالاتری حاصل می شود