تاثیر ابعاد برنامه ریزی استراتژیک کارآفرینانه بر عملکرد سازمان و بررسی نقش تعدیل گر عدم اطمینان محیطی (مطالعه موردی صنایع غذایی شهر شیراز)

مطالعه حاضر به بررسی تأثیر ابعاد برنامهریزی استراتژیک کارآفرینانه )رویکردکارآفرینانه، بررسی محیطی، انعطافپذیری برنامه ریزی و مشارکت در برنامهریزی( بر عملکرد سازمان و همچنین به بررسی نقش تعدیل گر عدم اطمینان محیطی بر رابطه بین برنامهریزی استراتژیک کارآفرینانه و عملکرد در صنایع غذایی شهر شیراز پرداخته است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران ارشد شرکت های صنایع غذایی مستقر در شهر شیراز می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 75 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری شده و از طریق آزمونهای آماری ضریب همبستگی، رگرسیون خطی ساده و رگرسیون سلسله مراتبی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که تمام ابعاد برنامه ریزی استراتژیک کارآفرینانه بر عملکرد سازمان تأثیر مثبت و معنی داری میگذارد اما عدم اطمینان محیطی تأثیری بر رابطه بین برنامهریزی استراتژیک کارآفرینانه و عملکرد سازمان ندارد.

Keywords:

برنامه ریزی استراتژیک کارآفرینانه , عملکرد سازمان , عدم اطمینان محیطی