کاربرد روش تصمیم گیری آنتروپی برای تعیین موانع و چالش های مدیریت راهبردی در وزارت ورزش و فدراسیون های ورزشی با داده های فازی

هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی موانع و چالش های موجود در فرایند تدوین، اجرا و ارزیابی مدیریت راهبردی، در وزارت ورزش و فدراسیون های ورزشی است. مطالعات و شواهد نشان داد، نظام برنامه ریزی راهبردی در حوزه ورزش، به دلیل موانع موجود، از کارآیی و اثربخشی لازم برخوردار نبوده است.روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بوده که داده های آن به صورت میدانی و از طریق پرسشنامه گردآوری شد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران وزارت ورزش و فدراسیون های ورزشی است که حجم آن بر اساس سرشماری 81 نفر تعیین شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته است. روایی سازه پرسشنامه، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (95% = α) تایید شد. برای تعیین موانع برنامه ریزی راهبردی در گام اول، مولفه ها و شاخص های موانع مدیریت راهبردی با مطالعه ادبیات و پیشینه تحقیق و مذاکره با خبرگان، استخراج شد؛ در گام بعد، با استفاده از آزمون T تک نمونه ای تایید و با توجه به ماهیت متغیرها ) مبهم و غیرقطعی بودن(، با استفاده از روش آنتروپی فازی وزن دهی و اولویت بندی شد. - نتایج: بر اساس یافته های پژوهش، 9 عامل به عنوان موانع مدیریت راهبردی، تعیین شد که به ترتیب وزن و اولویت عبارتند از: 1 موانع مدیریتی، 2 - موانع تخصیص منابع ، 3 - موانع نیروی انسانی، 4 موانع ادراکی، 5 موانع ارتباطی، 6 موانع اجرایی، 7 موانع راهبردی، 8 موانع ارزیابی، 9 موانع فرهنگی. موانع مدیریتی دارای بیشترین و موانع فرهنگی دارای کمترین وزن و اولویت هستند. بحث و نتیجه گیری: لزوم توجه کافی از سوی مدیران و برنامه ریزان به موانع مذکور و اقدام برای رفع آن ها بر اساس اولویت ها، می تواند در موفقیت برنامه و ارتقاء کیفیت مدیریت راهبردی نقش بسزایی ایفا کند.

Keywords:

موانع و چالش ها , راهبرد , مدیریت راهبردی , آنتروی فازی