حذف نیترات از محلولهای آبی با مخمر ساکارومیسس سرویسیه: بررسی ایزوترم و سینتیک جذب

نیترات یکی از آلاینده های آب آشامیدنی است. غلظت بالای نیترات در منابع آب، یک خطر جدی محسوب می شود بطوریکه اگر غلظت نیترات بالاتر از حداستاندارد ( mg/L 50 بر حسب نیترات) باشد، مصرف این آب سبب بروز بیماری متهموگلوبینمیا در کودکان، تشکیل نیتروزآمینهای سرطان زا در بزرگسالان می شود. این مطالعه با هدف بررسی امکان استفاده از مخمر ساکارومایسس سرویسیه در حذف نیترات از محلولهای آبی صورت گرفته است. این تحقیق یک مطالعه تجربی - آزمایشگاهی می باشد. تاثیر متغیرهای مختلف بر فرآیند جذب نیترات از جمله مقدار جاذب، غلظت اولیه نیترات، pH و زمان بررسی شدند. ایزوترم لانگمیر و فروند لیچ و سینتیک جذب نیز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر حذف در pH برابر 4، دوز جاذب ml 100 /g 1، غلظت بهینه نیترات 50 میلی گرم در لیتر و زمان تماس 20 دقیقه اتفاق می افتد. جذب نیترات توسط مخمر ساکارومایسس سرویسیه از ایزوترم لانگمیر پیروی می کند و مطالعه سینتیک جذب همبستگی بیشتری را با معادله درجه دوم نشان می دهد.بر مبنای نتایج حاصل از این مطالعه می توان اظهار نمود که مخمر می توان بعنوان یک جاذب مناسب و مقرون به صرفه با حداقل تکنولوژی در حذف نیترات مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

تیترات , مخمر ساکارومایسس سرویسیه , محلولهای آبی , سنتیک , ایزوترم