بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان با تأکیدبر روش تحلیل رفتار متقابل

زمینه: پرورش خلاقیت کودکان برای آینده آنها، نقشی کلیدی دارد. مادران از اصلیترین حامیان پرورش خلاقیت کودکان به شمار میروند و الگوهای ارتباطی مادر و کودک، بر خلاقیت او اثرگذاراست.هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر به بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان، با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل میپردازد. روش: در ابتدا، مادران مراجعه کننده به مراکز فرهنگی سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران،به عنوان جامعه آماری، مشخص شدند. سپس 40 نفر از این مادران، به صورت تصادفی برای نمونه آماری انتخاب شدند. پساز افت نمونه، 26 نفر باقی مانده به 2 گروه( یکگروه آزمایشو یکگروهگواه) تقسیم شدند. سپس 10 جلسه آموزش گروهی مادران، با رویکرد تحلیل رفتار متقابل برای گروه آزمایش، برگزار گردید. ابزار پژوهش حاضر به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، آزمون خلاقیتتورنسبود. این آزمون از کلیه کودکانی که مادران آنها در تحقیق شرکت داشتند، گرفته شد یافتهها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح معناداری p<0/05 اموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایش مؤلفههای بسط، انعطاف پذیری و ابتکار کودکان مؤثربوده است. همچنین در سطح معناداریp<0/01 آموزش گروهی مادران به این روش بر افزایشمؤلفه سیالی کودکان اثر داشته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق میتوان نتیجه گرفت که آموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایشخلاقیتکودکان مؤثر است.

بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان با تأکیدبر روش تحلیل رفتار متقابل Keywords:

تحلیل رفتار متقابل , خلاقیت , آزمون خلاقیتتورنس