بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان با تأکیدبر روش تحلیل رفتار متقابل

زمینه: پرورش خلاقیت کودکان برای آینده آنها، نقشی کلیدی دارد. مادران از اصلیترین حامیان پرورش خلاقیت کودکان به شمار میروند و الگوهای ارتباطی مادر و کودک، بر خلاقیت او اثرگذاراست.هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر به بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان، با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل میپردازد. روش: در ابتدا، مادران مراجعه کننده به مراکز فرهنگی سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران،به عنوان جامعه آماری، مشخص شدند. سپس 40 نفر از این مادران، به صورت تصادفی برای نمونه آماری انتخاب شدند. پساز افت نمونه، 26 نفر باقی مانده به 2 گروه( یکگروه آزمایشو یکگروهگواه) تقسیم شدند. سپس 10 جلسه آموزش گروهی مادران، با رویکرد تحلیل رفتار متقابل برای گروه آزمایش، برگزار گردید. ابزار پژوهش حاضر به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، آزمون خلاقیتتورنسبود. این آزمون از کلیه کودکانی که مادران آنها در تحقیق شرکت داشتند، گرفته شد یافتهها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح معناداری p<0/05 اموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایش مؤلفههای بسط، انعطاف پذیری و ابتکار کودکان مؤثربوده است. همچنین در سطح معناداریp<0/01 آموزش گروهی مادران به این روش بر افزایشمؤلفه سیالی کودکان اثر داشته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق میتوان نتیجه گرفت که آموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایشخلاقیتکودکان مؤثر است.

Keywords:

تحلیل رفتار متقابل , خلاقیت , آزمون خلاقیتتورنس