بررسی تغییرات پوشش گیاهی مراتع حوزه آبخیز کاخک گناباد طی سالهای 1371 تا 1385 abstract
حفاظت و احیاء
پوشش گیاهی ، خصوصاً در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت زیادی برخوردار است . نتایج حاصـل از دو بار بررسی تغییرات وضعیت
پوشش گیاهی عرصه های طبیعی که با فاصـله زمـانی کـافی انجـام شـده باشـد مـی توانـد در برنامه ریزی جهت مدیریت بهینه حوزه های آبخیز مورد استفاده قرار گیرد .
وضعیت کمی و کیفی
پوشش گیاهی مراتع حوزه
کاخک در سال 1371 توسط مدیریت آبخیزداری جهاد سـازندگی خراسان در قالب مطالعات توجیهی – اجرایی آبخیزداری منطقه، مطالعه شده است . در ایـن بررسـی نیـز کـه در سـال 1385 صورت گرفت، وضعیت
پوشش گیاهی مراتع این مورد بررسی مجدد قرار گرفت . در این مقاله نتـایج بررسـی هـای ایـن دو سال مقایسه شده و تغییرات حاصـل مـورد بحـث و تجزیـه و تحلیـل قـرار گرفتـه اسـت . جهـت نیـل بـه ایـن هـدف ابتـدا بـا بررسی های صحرائی فلور منطقه شناسایی و نقشۀ تیپ گیاهی منطقه تهیه گردید . در ایـن بررسـی در منطقـه 7 تیـپ گیـاهی شناسائی گردید . با تعیین ویژگی های کنونی
پوشش گیاهی حوزه، این خصوصیات با ویژگی های 14 سال قبل حوزه که در دسترس بود، مقایسه شد . نتایج نشان داد که در
پوشش گیاهی منطقه تغییرات قابل ملاحظه ای حاصل شده اسـت بـه گونـه ای که درصد متوسط
پوشش گیاهی حوزه از 25 به 49 درصد افزایش یافته است . پوشـش گیـاهی حـوزه از فقیـر – خیلـی فقیـر عمدتاً به حد متوسط و فقیر تغییر وضعیت داده است . گرایش مراتع که قبلاً منفی ( پس رونده ) بـود در حـال حاضـر بـه مثبـت ( پیش رونده ) تغییر کرده است و میزان تولید مرتع از حدود 17 به 77 کیلوگرم در هکتار افزایش یافته است