مدل سازی نظام نوآوری فنی- بخشی با رویکرد پویایی سیستم ها(موردکاوی:صنعت نرم افزار)

در سالهای اخیر توجه به مدیریت و سیاستگذاری فناوری یکی از مهمترین مسئله های مطرح در عرصه مدیریت می باشد. در این زمینه نسلهای مختلف مدیریت فناوری و نوآوری مطرح گردیده که جدیدترین آن رویکرد سیستم های نوآوری است. در یک دستهبندی کلی سیستم های نوآوری به چهار رویکرد فنی، بخشی، منطقهای و ملی تقسیم می شوند. از منظر رشته های مختلف مرتبط با سیاستگذاری علم وفناوری، پژوهشهای بسیاری در ارتباط با هر یک از این رویکردها انجام شده است. بدیهی است هر یک از این رویکردها مزیتهایی دارند که در صورت ترکیب آنها، می توان از گسترهی وسیعتری از این مزیتها استفاده نمود. همچنین تاکنون کمتر پژوهشی با رویکرد مهندسی صنایع و سیستم و با بهره گیریی از ابزارهای مدل سازی مطرح در این رشته، به این مهم توجه نموده است. علاوه بر این با توجه به ساختار اداره ی بخشی کشور در بسیاری از زمینه ها از جمله فناوری اطلاعات نیاز به ترکیب رویکرد بخشی با سایر رویکردها احساس می شود. از این رو و بر اساس نیاز یکی از صنایع نرم افزاری، در این مقاله با ترکیب دو نظام فنی و بخشی و با استفاده از ابزار پویایی سیستم و با بهره گیریی از روابط مطرح در نظام نوآوری بخشی، مدلی عام برای سیستم نوآوری مربوطه ارائه شده است. همچنین با تبدیل مفهوم کارکردهای مطرح در نظام نوآوری فنی به شاخص های قابل ارزیابی، وضعیت سیستم مذکور مدلسازی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است.

Keywords:

فناوری , سیستم نوآوری , نظام فنی-بخشی , کارکردهای نظام نوآوری , روابط بخشی , شاخص های عملکردی