یادگیری سازمانی، چیستی، ابعاد و ارائه مدلی از آندر سازمان های یادگیرنده

زمانی نه چندان دور، سازمان ها در محیطی پایدار و با ثبات به سر می بردند و پیش بینی وقایع آینده تقریبا برایشان ممکن بود، به طوری که مدیران می توانستند در شرایط مطمئن سازمان را مدیریت و برنامه ریزی کنند. اما به تدریج تغییرات مربوط به علم و فناوری، اقتصاد، فرهنگ و سیاست بسرعت محیطی، اکثر سازمان ها برای حفظ و بقای خود، تلاش «به سرعت متغیر» سازمان ها را تحت تاثیر قرار داد. با شروع دهه 90 میلادی، بدلیل شرایط گسترده ای را برای تغییرات عمیق در ساختار و اساس خود آغاز کردند، به طوری که از قالب های غیر پویا خارج و به سمت سازمان های یادگیرنده، متحول شدند. در عصر حاضر با توجه به سرعت بالای تغییر، یادگیری سازمانی یک ضرورت اجتناب ناپذیر شده است حال آنکه سرعت یادگیری باید بیشتر از سرعت تغییرات محیطی باشد. یادگیری سازمانی کسب دانش و انطباق با تغییرات محیطی و پیش بینی آینده است. همچنین می توان آنرا یافتن خطاها و اشتباهات و اصلاح آن ها دانست. مقاله حاضر در پی آن است که ضمن تشریح یادگیری سازمانی، سازمان یادگیرنده و بیان ابعاد و مؤلفه های آن، به ارائه مدلی برای یادگیری سازمانی جهت استفاده در سازمان های یادگیرنده پرداخته است.

Keywords:

یادگیری سازمانی , سازمان یادگیرنده , سازمان , مدل