مدیریت سرمایه های فکری: دستنامه پیاده سازی و گزارشگری

سرمایه فکری یک سازمان، دارایی ها و منابع ذهنی و نامشهودی است که سازمان با برگردان آنها به فرآیندهای جدید برای تولید کالا و خدمات، به خلق ارزش میپردازد و هر فرآیندی که از توانمندی نیروی انسانی، دانش، اطلاعات، تجربه، نوآوری، توانایی یادگیری سازمانی، ارتباط با مشتریان و ساختار سازمانی ریشه میگیرد میتواند به عنوان سرمایه فکری طبقه بندی شود. لیکن با وجود اهمیت فزاینده سرمایه فکری به عنوان منبع حیاتی رقابت سازمان ها، درک محدودی از چگونگی شاخص سازی، مدیریت، اندازه گیری و گزارشگری آن وجود دارد. در پژوهش حاضر با نگاهی مبتنی بر ادبیات آینده پژوهی و بهره گیری از روش چشم انداز، مدلی به منظور مدیریت و گزارش دهی سرمایه های فکری در سازمان ارائه میگردد. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی است که به شیوه توصیفی/کتابخانه ای (بررسی اسناد و مدارک) انجام گرفته است. تدوین چشم انداز به عنوان مطلوب ترین آینده ممکن برای یک سازمان مهمترین مرحله آینده پژوهی است. در این روش آینده های عملیاتی به صورت هنجاری تعریف میشود. در این مقاله همچنین صورت های گزارشگری سرمایه های فکری به منظور گزارش ارزش آفرینی سرمایه های فکری معرفی میشوند.

Keywords:

سرمایه فکری , مدل مدیریت سرمایه فکری , مدل گزارشگری سرمایه فکری , آینده پژوهی , چشم انداز