ارزیابی تراکم و جمعیت علف های هرز تحت تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط ردیفی لوبیا و زنیان

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط ردیفی لوبیا و زنیان بر تراکم نسبی، زیست توده و جمعیت علف های هرز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان در سال زراعی 91-1390 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار تیمار مخلوط ردیفی (یک ردیف لوبیا و یک ردیف زنیان(1:1)، دو ردیف لوبیا و دو ردیف زنیان (2:2)، سه ردیف لوبیا و سه ردیف زنیان(3:3)، چهار ردیف لوبیا و چهار ردیف زنیان (4:4)) و کشت خالص هر دو گونه بود. نمونه برداری از علف های هرز در سه مرحله ابتدا، اواسط و انتهای فصل رشد انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین دامنه فراوانی نسبی علف های هرز در مرحله اول، دوم و سوم نمونه برداری به ترتیب برای سلمه تره (40/00-8/33 درصد)، خاکشیر تلخ (25/00-12/90 درصد) و مرغ (40/00-7/69 درصد) مشاهده شد. بیشترین و کمترین تعداد گونه علف هرز در مراحل مختلف نمونه برداری به ترتیب در کشت خالص لوبیا و الگوی 2:2 بدست آمد. کمترین وزن خشک علف های هرز در مرحله اول، دوم و سوم نمونه برداری در الگوی دو ردیفی (به ترتیب برابر با 15/5، 52/1 و 33/5 گرم در متر مربع) و بیشترین میزان در کشت خالص لوبیا (به ترتیب برابر با 82/8، 152/2 و 12/2 گرم در متر مربع) بدست آمد. به نظر می رسد که کشت مخلوط با افزایش تنوع و هم چنین خاصیت آللوپاتی زنیان به عنوان گیاه دارویی، باعث کاهش تعداد و تراکم علف های هرز در مقایسه با کشت خالص شده است.

ارزیابی تراکم و جمعیت علف های هرز تحت تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط ردیفی لوبیا و زنیان Keywords:

آللوپاتی , تنوع , فراوانی نسبی , گیاه دارویی