کاهش عوامل تقویت کننده فقر ، گامی بلند به سوی کنترل آسیب های اجتماعی

یکی از مسائل اساسی و مورد توجه جوامع مختلف ، حذف ، کاهش و کنترل عوامل تقویت کننده فقر است . رسیدن به عدالت اجتماعی ، مستلزم شناسایی میزان فقر ، و عوامل تاثیر گذار به آن و سپس اتخاذ راهکاری مناسب برای زدودن آن است . سئوال اساسی مقاله این است که چرا علیرغم تاکید دولتها بر فقرزدایی و توزیع عادلانه در آمدها و هزینه ها، و همچنین کمکهای مالی نهادها و انجمن های رسمی و غیر رسمی و نیز پرداخت سوبسید و یارانه ها از جانب دولتها ، با توجه به آمارهای موجود ، تا کنون موفقیت چندانی در جهت حذف و یا کاهش فقر به دست نیامده است . جنگ ، خشونتهای قومی و مذهبی ، بلایای طبیعی ، کمبود منابع ، زیر ساختهای ضعیف ، سیاستهای اقتصادی ، اجتماعی غلط ، نبود بازارکار و ... . از جمله دلائل بروز فقر در دنیا به حساب می آیند. مقاله حاضر ضمن پاسخگویی به سئوال فوق الذکر بر این عقیده پافشاری می کند که جابجایی در آمدها حتی به سوی آنهایی که قربانی فقر هستند ، باعث ریشه کنی فقر نمی شود ، بلکه فقط علائم آن را در کوتاه مدت از بین می برد و این علاج دائمی نیست ، فقر به عنوان یک معضل اجتماعی ، راه حل اجتماعیدارد و آن هم عبارت است ، از کاهش و در صورت امکان حذف تقویت کننده های اساسی آن که عبارتند از بیسوادی و جهل ، بی تفاوتی و نا امیدی ،توزیع ناعادلانه در آمد ، بیماری و سوء تغذیه و وابستگی و فقدان استقلال اقتصادی که هر کدام از آنها به طور جداگانه مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد .

Keywords:

فقر , فقر زدایی , عدالت اجتماعی , توزیع عادلانه در آمد , معضل اجتماعی