انرژی غیرفعال و طراحی سیستم هایی جهت ابنیه پایدار با رویکرد معماری خورشیدی

این نوشتار استفاده از انرژی غیرفعال خورشیدی را جایگزینی مناسب برای انرژی های فعال توصیه می کند و استفاده از انرژی های فعال در ابنیه را بدون رعایت حفاظت و مدیریت منابع طبیعی نادرست می داند، زیرا این دو به عنوان ارکان توسعه اجتماعی و اقتصادی مدنظر قرار گرفته شده است. ملاحظات مربوط به انرژی از جملهکارآمدی انرژی، استطاعت تهیه و قابلیت دسترسی به انرژی خورشیدی بارای دستیابی و نیل به این هدف ضروری می باشد. نتایج کلی کم از بررسی و ملاحظات امکان سنجی در سرزمین پهناور ایران بدست می آید نشانگر آنست کم خورشید در اکثر مواقع سال در دسترس می باشد، بنابراین بکارگیری فناوری های نوینی همچون سلول های فتوولتائیک، دیوار ترومپ، آتریوم، تهویه و تعویض هوا و استفاده از اثر گلخانه ای وسایر موارد مربوطه در راستای نیل به اهداف مد نظر امکان پذیر می باشد. و نتیجه خاص این موضوع، ارائه سیستم هایی به عنوان الگو از ابنیه ای که با استفاده از انرژی غیرفعال خورشیدی درجهات پایداری آن به کار گرفته شده،می باشد. در ارائه این الگو از معماری سنتی ایران و نیزفناوری های نوین ساختمانی استفاده شده است.

Keywords:

انرژی خورشیدی , ابنیه پایدار , معماری خورشیدی , انرژی فعال , انرژی غیرفعال