تعیین شیب پایدار شیروانی های سنگی،جهت تعریض کیلومتر 9تا10محور جاده جواهرده-رامسر

یکی از پارامترهای مهم در تعریض جاده های کوهستانی ایجاد شیروانی های پایدار می باشد تا ریزش شیروانی موجب ناامنی جاده ها و تحمیل هزینه های اضافی نشود. پژوهش حاضر به تحلیل پایداری و طراحی بهینه شیب پایدار در عملیات تعریض کیلومتر 9 تا 10 محور جاده جواهر ده – رامسر می پردازد ابتدا براساس درزه نگاری انجام شده در منطقه ناپیوستگی های عمده و موثر در وقوع شکست با استفاده از نرم افزار Dips معرفی شده است سپس با انجام آزمایش های تک محور، سه محوره، و برزیلی خواص ژئومکانیکی سنگ بکر تعیین شده و پس آن با ورود نتایج آزمایشات و مطالعات درزه نگاری به نرم افزار Roclab خواص ژئومکانیکی توده سنگ بدست آمده است سپس برای مشخص کردن رفتار کلی توده سنگ، ابتدا با استفاده از روش تعادل حدی دیدی اولیه نسبت به منطقه پیدا شده است بدین منظور تحلی هایی با استفاده از نرم افزار Slide انجام گرفته وشیب پایدار توسط این نرم افزار تعیین شده است. پس از آن با توجه به محیط شیروانی، نسبت به انتخاب روش عددی مناسب جهت تحلیل شیروانی تصمیم گیری شده است و دیواره با استفاده از نرم افزار FLAC و FLACSLOPEL مدل سازی در نهایت شیب پایدار زون مورد نظر برابر با 61 درجه ارائه شده است

Keywords:

تعریض جاده , طراحی بهینه شیب , جاده جواهرده - رامسر , روشهای عددی , تعادل حدی