سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

مدیریت کیفیت در مراکز رشد فناوری

Publish Year: 1383
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 852

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دانلود نمایند.

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_TD-1-1_002

Index date: 26 September 2014

مدیریت کیفیت در مراکز رشد فناوری abstract

رویکرد جدید کشور به توسعه علمی، زمینه طرح نهادهایی همچون پارک ها و مراکز رشد فناوری را فراهم کرده است. افزایش قابل توجه این مراکز در سال های اخیر، از یک سو می تواند نویدبخش حرکتی جدید در توسعه فناوری، و از سوی دیگر زمینه ساز پیوند بین علم و عمل باشد. در عین حال، حفظ و ارتقای عملکرد مراکز رشد، از جمله دغدغه هایی است که در مرحله راه اندازی و تثبیت آنها وجود دارد. با این حال ممکن است عملکرد ضعیف این تهادهای نوپا تجربه جدید را به کلی با شکست روبرو سازد. مفهومی چون کیفیت در سازمان ها و بخش های مختلف سازمانی تعاریف متعدد و متفاوتی دارد. یکی از تعاریف پذیرفته شده برای کیفیت ، میزان تامین خواسته ها و انتظارات مشتریان می باشد. این مفهوم هم می تواند برای مشتریان بیرونی یک سازمان و هم برای فرایندهای داخلی مصداق پیدا کند. در این صورت به طور کلی مدیریت کیفیت حول شناسایی مشتری، شناسایی خواسته های مشتریان، فراهم کردن زمینه های تحقق خواسته ها و ارزیابی و بازنگری این مراحل متمرکز خواهد شد. مشتریان اصلی یک مرکز رشد را موسسه های نوپای متقاضی یا مستقر در آن مرکز تشکیل می دهند. با این حال، این موسسه ها خود به عنوان یکی از بازیگران فعال در فرایند رشد عمل می کنند. خدمات اصلی قابل ارائه در مراکز رشد شامل خدمات مشاوره، آموزش، فنی، اداری و بازاریابی می شود. تعیین مولفه های کیفیتی این خدمات مستلزم شناسایی معیارها و خواسته های موسسه های فناور می باشد. این مولفه ها باید به عنوان مبنایی برای ارزیابی، کنترل و بهبود کیفیت در مراکز رشد در نظر گرفته شوند. در این مقاله، با توجه به ملاحظات خاص مراکز رشد فناوری مراحل مذکور در فرایند مدیریت کیفیت بررسی خواهد شد.

مدیریت کیفیت در مراکز رشد فناوری authors

محمد صالح اولیا

دانشیار دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه یزد و رئیس پارک علم و فناوری یزد