تثبیت پروتئین متالوتیونین بر نانوذرات اکسیدآهن به منظور توسعه یک جاذب جدید برای حذف کادمیوم
Publish place: The nanotechnology industry in Power and Energy Conference
Publish Year: 1393
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 985
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
NANOENERTECH02_024
Index date: 17 October 2014
تثبیت پروتئین متالوتیونین بر نانوذرات اکسیدآهن به منظور توسعه یک جاذب جدید برای حذف کادمیوم abstract
وجود فلزات سنگینی همچون کادمیوم در پساب صنایع صنعتی باعث بروز مشکلات زیست محیطی متعدد و تهدید سلامت عمومی شده است. در بین روش هایی که برای حذف آلودگی های فلزی مورد استفاده قرار می گیرند، روش جذب به دلیل سادگی و هزینه کم عمومیت بیشتری دارد. امروزه از جاذب هایی در مقیاس نانو به ویژه نانوذرات مغناطیسی مثل نانوذرات اکسید آهن که قابلیت جداسازی مغناطیسی دارند، استفاده می شود. با بهره گیری از قابلیت تثبیت پروتئین بر نانوذرات می توان پروتئین های کلاته کننده فلزات سنگین، مثل متالوتیونین را بر سطح این نانوذرات تثبیت کرد و انتظار داشت که قابلیت جذب فلز در آنها بهبود یابد. در این مطالعه یکی از متالوتیونین های گیاهی بر سطح نانوذرات اکسید آهن پوشش دار شده با سیلیکا تثبیت شد و ازاین سامانه برای جذب کادمیوم در محیط های آبی استفاده گشت. پروتئین متالوتیونین به صورت نوترکیب در باکتری تولید شد. به منظور تثبیت پروتئین از نانوذرات آمین دار شده به وسیله ان - ( 2-آمینواتیل) - 3- آمینوپروپیل تری متوکسی سیلان استفاده شد. بعد از فعال سازی سطح نانوذرات آمیندار شده به وسیله گلوتارآلدئید، پروتئین به صورت کوالانسی بر سطح نانوذرات تثبیت و درصد ظرفیت بارگذاری پروتئین (w/w%) بر نانو ذرات 1/5 ± 40/4٪ محاسبه شد. برای جذب کادمیوم، نانوذرات حاوی پروتئین و بدون پروتئین در معرض غلظت های مختلف کادمیوم قرار گرفتند و بعد از گذشت دو ساعت به وسیله آهن ربا از محیط واکنش جدا شدند. غلظت کادمیوم باقیمانده در محیط با استفاده از طیف سنجی جذب اتمی اندازه گیری و ظرفیت جذب هر کدام از نانوذرات محاسبه شد. با افزایش غلظت کادمیوم، ظرفیت جذب افزایش یافت، مدل لانگمیر با داده های آزمایشگاهی توافق بهتری داشت و با استفاده از این مدل مقدار حداکثر ظرفیت جذب نانوذرات حاوی پروتئین و نانوذرات بدون پروتئین به ترتیب 474/88mg/g و 315/8mg/g محاسبه شد.
تثبیت پروتئین متالوتیونین بر نانوذرات اکسیدآهن به منظور توسعه یک جاذب جدید برای حذف کادمیوم Keywords:
تثبیت پروتئین متالوتیونین بر نانوذرات اکسیدآهن به منظور توسعه یک جاذب جدید برای حذف کادمیوم authors
محسن زارعی
دانشکده کشاورزی، گروه بیوتکنولوژی دانشگاه صنعتی اصفهان اصفهان، ایران
آذر شاه پیری
دانشکده کشاورزی، گروه بیوتکنولوژی دانشگاه صنعتی اصفهان اصفهان، ایران
ایوب آرپنائی
پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :