بررسی روش های کنترل شیمیایی و مکانیکی علف های هرز در گلرنگ پاییزه در شرایط دیم

نیاز فراوان کشور به روغن کوشش در جهت افزایش عمل کرد گلرنگ به عنوان یک گیاه روغنی را افزایش داده است . در این راستا و با در نظر داشتن اثرات منفی تداخل علف های هرز با محصولات زراعی و کاهش عمل کرد محصول از این طریق، تحقیقی جهت یافتن روشی مناسب جهت کنترل علف های هرز در زراعت گلرنگ دیم در منطقه کرمانشاه اجرا گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 83-1382 و 84-1383 اجرا شد . تیمارها شامل (لنتاگران 2lit/ha، کولتیواتور در مرحله روزت، گالانت سوپر 1/2lit/ha ، وجین دستی، تریفلورالین 2lit/ha و بدون کنترل ) بودند. تجزیه و تحلیل آماری بر روی صفات اندازه گیر ی شده قبل از برداشت و نیز درصد روغن دانه و عمل کرد دانه گلرنگ، وزن خشک و تعداد علف های هرز انجام گرفت . نتایج بدست آمده نشان داد که تیمار وجین دستی و تیمار ٢ لیتر در هکتار علف کش ترفلان به ترتیب بالاترین وکمترین عملکرد دانه را داشتند. خسارت لنتاگران بر گلرنگ طبق روش پیشنهادی شورای تحقیقات علف ها ی هرز اروپا (EWRC) نمره 4 بود (12/5-7 درصد، خسارت متوسط و پایدارتر بر گیاه زراعی ) ارزیابی شد. در سال اول ارتفاع بوته با عمل کرد دانه دارای همبستگی مثبت و معنی دار بود که نشان دهنده اهمیت ارتفاع بوته در رقابت گلرنگ با علف های هرز می باشد. در سال دوم درصد روغن دانه با عمل کرد دانه دارای همبستگی منفی و معنی دار بود , و در مجموع دو سال تعداد و وزن خشک علف های هرز با عمل کرد دانه همبستگی منفی و معنی دارنشان دادند . در نهایت مشخص گردید که هیچ یک از تیمارها در کنترل علف های هرز به اندازه وجین دستی مؤثر نبوده اند.

Keywords:

گلرنگ , علف هرز , کنترل شیمیایی , کولتیواتور , دیم