نقش تکوینی معصومین: در تهذیب نفس با تاکید بر آیات و روایات

آیا در مسیر مهذب شدن انسان، معصومین  تصرفی تکوینی در باطن و نفس انسان صورت میدهند؟ شواهد و قرائنی که از آیات و روایاتبرای اثبات این موضوع میتوان ارائه داد کدامند؟ آیا این تصرف با اختیار و ارزشمندی کار انسان، منافات ندارد؟ادلهی عام و ادلهی خاص دال بر آنند، که معصومین  با علم و قدرتی که از ناحیهی خداوند متعال به آنها إعطا شده، از ضمیرانسانها آگاه و قادر به تغییر نفوس آنها میباشند، و این کار را میکنند. منتها تغییر از راه تصرف میتواند حدود مختلفی از حداقل تاحداکثر داشته باشد.نقش تکوینی معصومین  در این زمینه )مهذب شدن انسانها ( هم نقش فاعلی عام و هم نقش فاعلی خاص است. در نقش فاعلیعام، معصومین  سبب و واسطهی رسیدن فیض الهی به همهی مخلوقات، از جمله انسانها هستند، و این مختص به چهارده معصوم  است.نقش فاعلی خاص که نمود آن در تصرفات تکوینی معصومین  است، به دو قسم حداکثری و حداقلی تقسیم میگردد، از نقش حداکثری بههدایت به امر و ایصال به مطلوب )ایصال الی المطلوب( تعبیر میشود، معصومین  با علم و قدرتی که خداوند متعال در اختیارشان قرار دادهاست، در باطن برخی انسانیهایی که با عمل اختیاری خویش قابلیت هدایت خاص را یافتهاند، تصرف کرده و آنها را مهذب میسازند، امانقش حداقلی خاص، در جایی است که شخص هنوز به این قابلیت دست نیافته است، در اینجا گاه ولی خدا با تصرف در کائنات مسیرتهذیب نفس را برای وی هموار میسازد تا او با گوهر ذاتی خود یعنی اختیار راه بپیماید؛ و قابلیت هدایت خاص را پیدا کند.

نقش تکوینی معصومین: در تهذیب نفس با تاکید بر آیات و روایات Keywords:

هدایت به امر , تصرف تکوینی , تهذیب نفس , ولایت تکوینی , هدایت تکوینی , ابصال به مطلوب