خاطره بصری نقش چشم اندازهای طبیعی تهران درمدیریت منظرشهری

ازابتدای شکل گیری هرشهرطبیعت آن جزئی ازتصویرذهنی شهروندان و تاریخ و هویت آن شهرمحسوب میشود نمادهای طبیعی شهرحامل خاطرات جمعی شهروندان هستند و سبب ماندگاری شهر میشوند تاثیرطبیعت درایجادحس مکان انکارناپذیر است و انسان همواره به فضاهای آمیخته با طبیعت احساس تعلق می کند و این علاقه مندی به انس باطبیعت درفرهنگ ایرانیان نیز ازدیرباز وجود داشته است عناصر طبیعی به عنوان نقاط عطف و سازنده خاطرات مشترک شهروندان هرشهر از اهمیت ویژه و استراتژیک برخوردار هستند. نه تنها ارتباط نزدیک شهروندان با مؤلفههای طح زندگی شهروندان دارد، امکان دید به مؤلفههای طبیعی اسطور های و خاطر های هر شهر نیز در ایجاد خوانایی و همچنین حس تعلق خاطر شهروندان به شهرشان حائز اهمیت است. شهر تهران به دلیل موقعیتش نسبت به دامنههای البرز امکانی ویژه در دید به نقاط عطف طبیعی دارد. اینکه چگونه میتوان در برنامه ریزی شهر تهران و مدیریت آن حداکثر بهره را ازمولفه ها و نشانه های طبیعی شهر در راستای دستیابی به اهداف کلان منظر شهر درخوانایی، هویت و زیباشناسی شهرها دست یافت، سؤالی است که این نوشتار تلاش میکندبابهره گیری ازتجربه ای مشابه در شهر کیوتو به آن پاسخ دهد. حداقل در چهار بخش ازهفت بخش سیاست منظرکیوتوبه صورت بسیاردقیق و موشکافانه به منظرشهری درارتباط با منظرطبیعی پرداخته شده است درشهرتهران نیز باید کریدورهای دید به مناظر طبیعی شناسایی شود آنگاه برای ساختمان ها و بناهای موجود درپرسپکتیو دید مقرراتی وضع شوند تا منظر شهری و منظر طبیعی در تلفیق با یکدیگر منظر جذابی را برای شهروندان و گردشگران فراهم کنند. در این صورت است که این مکا نها م یتوانند به نقاط شاخص شهر و محلی برای گذران اوقات فراغت و شک لگیری خاطرات جمعی تبدیل شوند.

خاطره بصری نقش چشم اندازهای طبیعی تهران درمدیریت منظرشهری Keywords:

منظر تهران , منظر کیوتو , طبیعت شهر , چشم اندازهای طبیعی , فضاهای جمعی