بررسی خصوصیات اسید سالیسیلیک و تأثیر آن بر صفات کمی و کیفی میوه های هسته دار

خواص ضددرد و ضد تب پوست و برگ درختان بید، قرن ها پیش کشف شده بود و بومیان آمریکای جنوبی از عصاره له شده برگ این درخت برای کاهش درد استفاده می کردند. یوهان بوخنر، دانشمند آلمانی، در سال 1828 در مونیخ آلمان موفق به جداسازی مقدار ناچیزی سالیسین شد که جز بیشترین ترکیب سالیسیلات موجود در بید است . اسید سالیسیلیک یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که دامنه وسیعی از واکنش های متابولیکی و فیزیولوژیکی را در گیاهان کنترل می کند. اسید سالیسیلیک یا همان ترکیب شیمیایی ارتوهیدروکسی بنزوئیک اسید، یک ترکیب فنولی ساده با خواص گوناگون است که به طور طبیعی توسط گیاهان تولید می شود. به طور کلی، اسید سالیسیلیک اثرات مختلفی دراندام های گیاهی نظیر رشد و نمو، فتوسنتز، تبخیر وتعرق، کنترل جذب یون ها توسط ریشه و انتقال مواد، جلوگیری از رسیدن میوه ها، تنظیم زمین گرایی، جلوگیری از پیری برگها، بازوبسته شدن روزنه ها،جوانه زنی بذر، میزان محصول، فعال شدن مسیر جایگزین تنفس، فعال شدن سیستم مقاومت القایی یسیتمیک درگیاهان دارد. از اثرات اسید سالیسیلیک بر میوه های هسته دار می توان به ایجاد مقاومت در برابر عوامل بیماری زا، ایجاد مقاومت به آسیب سرمایی، کاهش تولید اتیلین و حفظ سفتی و جلوگیری ازکاهش وزن میوه در طی انبارمانی اشاره کرد. با توجه به خواص ضد میکروبی و سازگار با محیط زیست، می توان این ماده بی خطر را جهت افزایش طول عمر محصولات در طی انبارمانی به کاربرد.

Keywords:

اسید سالیسیلیک , میوه های هسته دار , مدت انبارمانی , صفات کمی و کیفی