در عصر پسامدرن، اقتصاد فرهنگی نقش حائز اهمیتی در توسعه اقتصادیشهرهای جهان دارد. حضور پررنگ متغیرهای اقتصاد فرهنگی در برنامه هایتحول اقتصادی شهرهای جهان گواه این امر است. هنر، موسیقی، تئاتر،رسانه های خبری و دیجیتالی، گردشگری شهری، ویدئو، رایانه، تبلیغات و برگزاریرویدادها و جشنواره های بین المللی از جمله متغیرهای تأثیرگذار اقتصادفرهنگی به شمار می آیند. در همین راستا، در سده بیست و یکم، جذب نخبگانو استعدادهای خلاق به یکی از مهم ترین ابزارهای شهرها برای رشد و پیشرفتاقتصادی تبدیل شده است. با باور این نظریه، جذب افراد خلاق موجب قدرتمندشدن شهرها و بالندگی اقتصادی آن می شود.نظریه شهر خلاق باوجود جدید بودن خیلی زود میان دانشمندان، جغرافی دانانو پژوهشگران شهری پذیرفته شده است. بر همین مبنا، پژوهش حاضر بااستفاده از به روزترین منابع معتبر لاتین اقدام به تشریح نقش صنایع خلاق وفرهنگی در پویش اقتصادی کرده است. هدف این پژوهش، تبیین نقشانکارناپذیر نخبگان در توسعه شهرها و ضرورت توجه به حفظ نخبگان واستعدادهای خلاق کشور است.یافته های پژوهش نشان می دهد که جذب نخبگان به خلاقیت، نوآوری و جهشاقتصادی شهرها منجر می شود، و این امر به پویش اقتصاد فرهنگی شهرهامی انجامد. همچنین امروزه، در جهان به شدت رقابتی نخبگان یا طبقه خلاق بهسکونت در شهرهایی گرایش دارند که از تنوع، تساهل و تسامح چشمگیر و ازنظر کیفیت محیط شهری و استانداردهای طراحی از سطح بالایی برخوردار باشند.نقش طبقه خلاق در پویش اقتصاد فرهنگی به متغیر تسامح و تساهل مربوطاست؛ به این معنا که شهرها با ترویج فرهنگی باز، چندملیتی، تکثرگرا و تسامح گراقادر به جذب نخبگان و به تبع آن پیشرفت و توسعه اقتصادی می شوند.