ارزیابی نابرابری منطقه ای در دستیابی به مراکز فرهنگی

انتخاب مکان از عوامل مهم در فعالیت مراکز خدماتی است. علوم مبتنی برمکان نیز به دلیل این اهمیت به دنبال ارائه روش ها و تکنیک های بهینه تعیینو انتخاب مکان فعالیت مراکز و نهادها بودند و هستند. کانون ها و مراکزفرهنگی نیز به عنوان یک فعالیت عمومی به دنبال استفاده از روش های علمیبرای حداکثر کردن پوشش خدماتی و کا رایی و حداقل ک ردن هزینه ها است.فرهنگ سرا، خانه فرهنگ و خانه فرهنگ محله بخشی از این هدف را درسال های اخیر محقق ساخته است.مطالعه حاضر به عنوان یک پژوهش کاربردی با استفاده از رویکرد تحلیل توزیعفضایی و ب هکارگی ری روش خودهمبستگی فضایی به ارائه چهارچوب نوینی درارزیابی مکان خدمات و فعالیت های ف رهنگی پرداخته است. نتایج این بررسینشان داد که توزیع اماکن فرهنگی در سطح محله های شهر تهران یکنواختنبوده است و تجمع این مراکز در برخی از مناطق و محله ها سبب ایجادخوشه های متراکم این کارکرد شه ری شده است. هم چنین مشخص شد که درتعداد محدودی از محله ها وجود جمعیت زیاد و تراکم با لای جمعیت ت و أم بامراکز بسیار فرهنگی است؛ در حالی که در بخش عمده ای از شهر هماهنگیجمعیت و مراکز فرهنگی وجود ندارد، به عبارت دیگر یا جمعیت زیاد با تعدادمحدود مراکز فرهنگی روبه رو است و یا مراکز متعدد و مجاور در پیرامون خودجمعیت اندکی دارد

ارزیابی نابرابری منطقه ای در دستیابی به مراکز فرهنگی Keywords:

توزیع فضایی , شاخص خود همبستگی فضایی , شاخص مجاورت مکانی , سیستم اطلاعات جغرافیایی و نابرابری فضایی