اخذ مالیات به دلایلی مانند کسب درآمد، سیاست گذاری، بازتوزیع و غیره صورت می پذیرد، ولی از آنجا که همه مالیات ها دارای آثار تخصیصی و توزیعی میباشند، از این رو اقتصاددانان به دنبال شناسایی پایه های مالیاتی هستند که موجب کمترین عدم کارآیی در اقتصاد کشور گردد. یکی از پایه های مالیاتی که اینخصوصیات را دارد، پایه مالیاتی زیست محیطی می باشد. این پایه مالیاتی بر آلودگی های تحمیل شده بر
محیط زیست کشور وضع می گردد که ضمن عدمکارآیی اقتصادی منجر به تقویت فواید اجتماعی نیز می شود. پایه مالیاتی مزبور که بر اساس هزینه اعمال می گردد، در اصطلاح به عنوان
مالیات سبز نامیده میشود. فعلاً در ایران سیستم جریمه وجود دارد که با مالیات بسیار متفاوت است، اما می توان با فراهم کردن بستر حقوقی و انجام تحقیقات علمی اقتصادی بهشکلی علمی مقدار مالیات های سبز را تعیین کرد. استفاده از مالیاتهای زیست محیطی روشن نوین برای تخصیص بهینه منابع در راستای افزایش رفاه اجتماعیاست. در این مطالعه مالیاتهای زیست محیطی به لحاظ ابعاد نظری و تئوریکی مورد بررسی قرار گرفته، مزایا و معایب آن تحلیل می گردد.