تأثیر کیفیت آب در مخزن سمپاش بر کارایی علف کش های گلیفوسیت و نیکوسولفورون

کیفیت آب در مخزن سمپاش بر کارایی علف کش های گلیفوسیت و نیکوسولفورون روی علف های هرز سوروف و گاوپنبه به صورت آزمایشات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 6 تکرار در گلخانه ی تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد طی سال های 90-1389 مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل: تغییرات اسیدیته آب (pH) در هفت سطح 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10 با استفاده از محلول های بافر (بانضمام 3 گلدان شاهد برای هر سطح pH)، غلظت کربنات کلسیم در 6 سطح (0، 100، 200، 300، 400 و 500 قسمت در میلیون در آب دیونیزه (w/v)) در ترکیب با مقادیر صفر یا 3 کیلوگرم در هکتار سولفات آمونیم (AMS)، و غلظت بیکربنات سدیم در 6 سطح (0، 100، 200، 300، 400 و 500 قسمت در میلیون در آب دیونیزه (w/v)) در ترکیب با صفر یا 0/5 لیتر در هکتار نیترات آمونیم (AMN) بودند. محلول علف کش ها در مرحله 4-3 برگی علف های هرز بر اساس مقادیر ED50 حاصل از یک آزمایش مقدماتی د̕ز- پاسخ سمپاشی شدند. بر اساس نتایج آزمایش، گلیفوسیت در pH های 6 و 7 بیشترین تأثیر را بر سوروف نشان داد، در حالی که بهترین تأثیر نیکوسولفورون در pH=8 بدست آمد و پس از آن pH 7 قرار گرفت. به طور مشابه، بهترین کنترل گاوپنبه با گلیفوسیت و نیکوسولفورون به ترتیب در pH های 6 و 8 بدست آمد. اثرات هم کاهی کربنات کلسیم و بیکربنات سدیم با گلیفوسیت بیشتر از نیکوسولفورون مشاهده شد. افزودن AMS و AMN به مخزن سمپاش به ترتیب اثرات سختی و قلیائیت را کاهش دادند. به طور کلی نتایج این تحقیق اهمیت کیفیت آب در کارایی علف کش ها را مورد تأکید قرار دادند.

Keywords:

اسیدیته , سختی آب , شاخص ED50 , قلیائیت