تأملی در نحوه تجلی اندیشه اسلامی در معماری ایرانی با تاکید بر معماری خانه های سنتی ایرانی

معماری دیروز ایران ارزشمند بود و سربلند، خاک را شرافت میبخشید و انسان را کرامت کارایی وپایایی و زیبایی را پشت سر گذاشته بود و به والایی میاندیشید. ترجمان آیات الهی بود و وحدت و عزت و معرفت و حکمت را در آجر و خشت و سنگ و کاشی تجلی میداد. در بینش اسلامی، توجه به جنبه باطنی پدیده های عالم اهمیت بسیار دارد. وجه درونی اشیا و پدیدهها ، همان معنای مستتر در پس کالبد و مقصود اصلی است. در وادی هنر و معماری مسلمانان، مبانی تفکر و جهان بینی اسلامی میتواند در خلق هنری نقش موثری ایفا نماید، لذا آثار هنری واجد دو جنبه صوری و معنایی انگاشته میشوند. در نظام فضایی معماری ایرانی آنچه هست بازتاب ورمز آ«چه باید و هست مطلق بوده است. آنچه در این نوشتار به آن پرداخته شده است بازخوانی و بازشناسی مفاهیم نهفته در اندیشه اسلامی و نحوه تجلی این مفاهیم در معماری ایرانی میباشد که در این میان کالبد فضایی خانه سنتی به عنوان مهم ترین فضای معماری تاثیرگذار بر انسان، مطرح است که این فضا تحت تاثیر جهان بینی اسلامی و ارزشهای برخاسته از آن، همچوندرونگرایی، محرمیت، هندسه و ... میباشد که همگی ریشه در اندیشه اسلامی و جهان بینی معمار مسلمان ایرانی دارد، مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی-تحلیلی میباشد

Keywords:

اندیشه اسلامی , ارزشهای اسلامی , معماری ایرانی , خانه سنتی , نظام معنایی در خانه سنتی