جایگاه نور در معماری، فلسفه و هنر

قطعاً نور یکی از عناصر شاخص تعیینکننده حیات زندگی بشر بشمار میآید. نور جلوه خداوند است که حضورش در معماری اسلامی تجلی مییابد. در فرهنگ ایرانی، نور همواره نمادی از عالم ملکوت و معنا بوده ازاین روی در معماری مذهبی نور جایگاه اساسی دارد. معماران با آگاهی از نقش نور، سعی در ایجاد هماهنگی، تناسب و زیباتر جلوهدادن آثار خود، برآمده اند. در این مقاله با بررسی جایگاه ویژه نور در معماری در کنار بررسی رابطه نور و رنگ، نور و فرم و نور و خاصیتپویایی بخشیدن به فضا میپردازد. همچنین در این جستار سعی در شناخت هرچه بهتر ابعاد گوناگون زیبایی شناسانه نهفته در عنصر نور، از جمله بعد روحانی- عرفانی و روانشناسانه این عنصر شاخص می باشد.این بررسی با نگاهی به جایگاه نور در فلسفه و هنر، در سه جنبه مفاهیم فلسفی و عرفانی نور، روانشناسی وجنبه علمی نور انجام گرفته و مورد تحلیل واقع گشتهاست. در نهایت نقش نور در معماری ایرانی کهن و معماری معاصر نیز مورد بررسی قرار گرفته است. با شیوه مطالعه کتابخانهای، میدانی و توصیفی- تحلیلی در پی به تاثیرات شگرف نور در معماری اسلامی و ایرانی می باشد.

Keywords:

نور , معماری ایرانی , معماری اسلامی , فلسفه , هنر