طراحی نورپردازی و جایگاه آن در فضاهای بیمارستانی: بیمارستان کودکان

انسان آفریده نور است و بقای او در گرو نور می باشد. نور نه تنها به شناخت محیط اطراف منجر می شود، بلکه نمی توان نقش و تاثیرات آن را در سلامت جسمی و روحی انسان نادیده گرفت. نورپردازی ترکیبی از علم و هنر است که با به-کارگیری درست انواع طبیعی و مصنوعی آن در طراحی و ایجاد فضاهای مطلوب بیمارستانی در جهت افزایش ارتباط با محیط و حفظ سلامت تن و روان و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران عمل می کند. نورپردازی مناسب در فضای بیمارستان سبب تنظیم چرخه بیولوژیکی بدن، شفافیت و وضوح بصری در محیط، کاهش خطاهای شغلی، کاهش زمان بستری و احساس درد در بیماران، کاهش احساس افسردگی، افزایش احساس مثبت به محیط بیمارستان و دیگر موارد می گردد. در طراحی و نحوه به کارگیری نور و ابزارهای روشنایی در محیط های بیمارستانی، شناخت صحیح نیازهای بیماران و کارکنان و تعریف مناسب فضاهای مختلف بیمارستانی مانند فضاهای عمومی، فضاهای ارتباطی و بخش مراقبت، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. با توجه به دریافت بیشترین اطلاعات توسط چشم که نور لازمه ی اصلی آن است، نور و روشنایی در فضای بیمارستان در شکل گیری شناخت و قضاوت کودک نسبت به این محیط نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. کودکان در سطوح مناسب نوری احساس ترس کمتری نسبت به محیط بیمارستان می کند و پذیرش فضا برایشان راحت تر می گردد. در این مقاله سعی شده است جایگاه نورپردازی و چگونگی به کارگیری درست آن توسط طراحان در بیمارستان ها به طور عام و همچنین در بیمارستان کودکان، باتوجه به ویژگی های کودک مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

بیمارستان , طراحی , کودکان , نور , نورپردازی