ارائه روشی جهت بهبود مکانیزم جداشدگی سطحی صفحات FRP

با توجه به اینکه مطالعات و پزوهش های صورت گرفته موید این واقعیت است که اکثر تیرهای تقویت شده با FRP با جداشدگی ناگهانی FRP از زیر لایه بتنی و یا گسیختگی های مهاری دچار شکست شده اند در این تحقیق توجه اصلی به حل این معضلات و یا حدالامکان به تاخیر افتادن آنها می باشد در همین راستا از تکنیک مهاری که تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است شامل دو پلیت که در نزدیکی تکیه گاه های تیر با نبشی به آرماتورهای کششی طولی با جوش متصل شده اند و لایه FRP در دو انتها در روی این پلیت قرار گرفته و با پلیت دیگری که بر روی صفحه FRP قرار می گیرد فیکس شده است استفاده شده است در این پژوهش ده نمونه تیر بتن آرمه با ابعاد 2000*200*150 میلی متر در دو رده 25 و 30 مگاپاسکالی ساخته شده اند. مقاطع تیرها با دو نسبت متفاوت 0.3ρmax و 0.2ρmax برای تیرهای 25 و 30 مگاپاسکالی و با آرماتورهای مسلح کننده های داخلی یکسان در نظر گرفته شده و از تیرهای هر گروه یک تیر به عنوان تیر کنترل و بقیه تیرها نیز با تکنیک اشاره شده در بالا مقاوم سازی شده اند. تعداد ، عرض و ضخامت لایه های FRP در همه نمونه های تقویت شده یکی بوده و فقط طول لایه ها جهت مرتفع کردن ضعف های احتمالی در مقابل گسیختگی های ناگهانی متفاوت می باشد نتایج آزمایش مبین آن است که عملکرد مهارهای پلیتی در مقایسه با سایر روش های پیشنهادی تاکنون مطلوب تر و نیز کاربردی تر می باشد.

Keywords:

مقاومت خمشی , کامپوزیت CFRP , پدیده جداشدگی سطحی (debonding) , تکنیک مهاری , ظرفیت نهایی