وقوع و پراکنش بیماری خال سیاه در بذرهای جو کشور - تهدید آشکار و پنهان

بیماری خال سیاه باعث خسارات قابل ملاحظه ای از طریق کاهش کمیت و کیفیت محصول جو که بعد از گندم یکی از مهمترین نهاده های کشاورزی می باشد می گردد. به منظور تععین وقوع و توزیع جغرافیایی این بیماری در سطح کشور تعداد 463 نمونه در طی سه سال از طبقات گواهی و مادری از استان های مختلف تحت کشت بر اساس اصول ISTA نمونه برداری و به آزمایشگاه سلامت بذر موسسه منتقل گردید. جهت جداسازی عوامل بیماری خال سیاه 400 عدد بذر از هر نمونه مورد آزمون بلاتر انجماد قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که گونه های و Bipolaris sorokiniana ، Alternaria alternata و Fusarium spp غالب بوده و بعد از آن stemphylium Penicillium ، Cladosporium , Curvularia , Aspergillus , Rhizopus و chaetomium از اهمیت کمتری برخوردار بودند. همچنین بطور متوسط 18/44 درصد از بذرهای جو طبقه گواهی و 13/95 درصد از طبقه مادری به عامل بیماری آلوده بودند. با افزایش زمان در طی این سه سال افزایش چشمگیر بیماری مشاهد گردید به طوری که از حداکثر 9 درصد در سال اول به ترتیب به 38 و 87 درصد در سال های بعد رسید که بیانگر تغییرات شرایط آب و هوایی و مدیریتهای مزرعه می باشد. استان های اردبیل، گلستان، مازندران، خوزستان و ورامین جزء آلوده ترین مناطق بیماری در ایران می باشند. باتوجه به شدت و وقوع بیماری به خصوص در بعضی از مناطق اعمال برنامه هایی در جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد میزان حدآستانه زیان اقتصادی ، عوامل موثر در گسترش بیماری و استفاده از راهکارهای مدیریتی ، تهیه و تامین دستگاه های کنترلی وبازرسی، تصویب قوانین مرتبط با ایمنی زیستی و امنیت غذایی ، حفاظت و تیمارو ... و مد نظر قرار گیرد.

Keywords:

آلودگی , گواهی , مادری , خال سیاه