استفاده از سرشاخه و نیام کهور پاکستانی در تغذیه بزهای شیری تالی هرمزگان

کهور پاکستانی (سمر) در مناطق وسیعی از استانهای جنوبی کشور پراکنده بوده و از تولید نیام و سرشاخه بالاییبرخوردار هستند که می تواند در تغذیهی نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار گیرند. تعداد 20 راس بزتالی شیرده، بهطور تصادفی به دو گروه 10 راسی تقسیم شدند، به یک گروه جیرهی حاوی کنسانتره آزمایشی و به گروه دیگر جیرهحاوی کنسانتره تجاری داده شد.میانگین تولید شیر روزانه و درصد چربی آن در بزهای تغذیه شده با جیره حاوی کنسانتره آزمایشی 530 گرم و 3/44 درصد، و در بزهای تغذیه شده با جیره حاوی کنسانتره تجاری 566 گرم و 3/25 درصد بود، نتایج بدست آمده هیچگونه تفاوت معنی داری را از لحاظ مقدار تولید و ترکیبات شیر بین دو تیمار نشان نداند (P>0/05). با توجه به نتایج بدست آمده می توان عنوان کرد که استفاده از این ترکیب بجای کنسانتره تجاری در تغذیه بزهای شیرده، باعث کاهش هزینه تغذیه و بهبود عملکرد بزهای شیری می شود.

Keywords:

برگ و نیام کهور , ارزش غذائی , بز شیرده , استان هرمزگان