بررسی تاثیر پلیمر سوپرجاذب، کود دامی و پتاسیم بر اجزای عملکرد و عملکرد ماش در تاریخ های مختلف کاشت

به منظور بررسی ویژگی های زراعی، اجزای عملکرد و عملکرد ماش در تاریخ های مختلف کاشت آزمایشی بصورت طرح اسپلیتپلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 91 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل انجام شد. که تاریخ کاشت به عنوانفاکتور اصلی در 4 سطح ( 1 اردیبهشت، 20 اردیبهشت، 10 خرداد و 30 خرداد ماه ) و کود به عنوان فاکتور فرعی درسه سطح شامل (S(1: پلی مر سوپر جاذب به میزان 150 کیلوگرم در هکتار، (S(2: کود دامی به میزان 40 تن در هکتار، (S(3: پتاسیم به میزان 100 کیلوگرم در هکتار بود. نحوه اعمال تیمارهای آبیاری بر اساس تیمارهای تعریف شده و در زمان رسیدن به 50 درصد بوته های هرکرت به مرحله فنولوژیکی تعریف شده ،انجام شد. در طول دوره رشد مراحل مختلف رشدی(کاشت تا سبز شدن ، کاشت تا شروع گلدهی، رسیدگی فیزیولوژیک) ثبت شد . برای محاسبه نیاز حرارتی یا درجه روز رشد (GDD) از زمان کاشت تا مرحله رسیدگی برداشت آمار هواشناسی مربوط به حداقل و حداکثر درجه حرارت روزانه از نزدیکترین ایستگاه هواشناسی دریافت و سپس GDD برای هر روز محاسبه شد. نتایج نشان داد که تاخیر در کاشت عملکرد دانه را کاهش می دهد. تاریخ کاشت بر عملکرد دانه، شاخص برداشت و وزن هزار دانه تاثیر معنی دار داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد در تیمار کود دامی به دست آمد.

Keywords:

پلیمر سوپرجاذب , کود دامی , ماش , تاریخ کاشت