اصول طراحی کاشت گیاه در میادین شهری با رویکرد توسعه پایدارنمونه موردی: سبزه میدان میدان آزادی قزوین

در دوره های اخیر با توجه به رشد فوق العاده جوامع شهری و پیشرفت تکنولوژی و ایجاد امکانات زندگی و پیچیده تر شدن روز افزون مسائل زندگی جوامع در قالب شهرهای بزرگ، محیط زندگی در تقابل با تحولات ناشی از آن واقع گشته و تقریبا فراموش گردیده است. از بین این فضاهای مختلف شهری میدان ها به عنوان عرصه های اصلی زندگی جمعی و مکان بروز فعالیت های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی شهروندان در معرض تحولات بیشتر است. میدان های شهری به همان اندازه که دارای تقاضاهای عملکرد مشخص است، دارایبعد هنری نیز می باشد، ارتباطی که بین فضاهای باز میدان و المان و فضای سبز موجود در آن وجود دارد یک فضای محرک را خلق می کند که قابل مقایسه با هر نوع کار هنری میباشد . میادین شهری فضاهایی هستند که مخاطبین آنها طیف وسیعی از اقشار مختلف با گروه های سنی متفاوت و نظایر اینها هستند، این فضاها باید طوری طراحی شوند که هم دارایتنوع زیادی باشند که نیاز تمامی افراد را برطرف سازد. ولی امروزه میادین به علت عدم رعایت اصول و قواعد کاشت و اهمیت ندادن به فضاهای سبز شهری فقط به محل گذر تبدیلگشته و هیچ استفاده ای از آن نمی شود. بهسازی آنها نقش موثری در ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی شهری دارد. این فضاها از دیرباز تاکنون بستر تعاملات اجتماعی مردم بوده است. در این مقاله با استفاده از روش های کتابخانه ای و میدانی سعی در روشن نمودن اصول طراحی کاشت مناسب در میدان های شهری را ارائه کنیم که با بررسی میدان آزادی سبزه میدان،واقع در شهرستان قزوین سعی می کنیم اصول و ضوابطی را ارائه نماییم که این فضاها ، محلی برای حضور شهروندان و هم عنصری برای هویت دادن به مکان یاد شده است، عنصری که قادر است روابط اجتماعی شهروندان را باور ساخته و در کنار آن به عنوان نماد و نشانه شهری عمل کند.

Keywords:

فضای شهری , میدان , اصول کاشت , پایداری