باز زنده سازی، راهکاری پایدار در معماری زمینه گرا، با بررسی نمونه ی موردی کارخانه ریسباف اصفهان

درآغاز قرن 21جهان شاهدعلائمی ازنگرانی های شدید دررابطهبا مجموعه سیستم های اجتماعی اقتصادی و زیست محیطی است دراین مورد تاکنون هشدارهای قابل ملاحظه و زنگ خطرهایی به صدادرامده است شاید این مقدمه دیگرچای پرسشی نگدارد و لزوم حرکت به سوی پایداری رادرتمامی زمینه ها نشان دهد باززنده سازی یکدستاورد درتوسعه ی پایدارمیباشد که علیرغم تلاشهایی که درزمینه های اقتصادی محیط زیست و مسائل اجتماعی مرتبط با آن صورت گرفته است همچنان دارای پیوستگی تعریف شده ای با معماری زمینه گرا نیست حال انکه معماری زمینه گرا ومعماری پایدارهردوبرپیوند بامحیط تاکیددارند براساس زمینه گرایی هربنا باتوجه به زمینه های فرهنگی اجتماعی تاریخی کالبدی اقلیمی و شرایط ویژه ی ساختمان شکل میگیرد براساس این تعریف بناهای یک شهر خود سرمایه های فرهنگی منابع تاریخی و دارای پتانسیلهای اجتماعی و اقلیمی می باشند امروزبه دلیل کمبود فضا برای نیازروزمره ی مردم به مسکن ومکانهای مختلف شهریه مواره شاهدتخریب بناهای موجود و مهیا کردن زمین آن براس استفاده ی مجدد هستیم لییکن باتوجه به ارزش قابل توجه بنها به عنوان زمینه و برمبنای رویکردپایداری درزمینه گرایی با حفظ و باززنده سازی بنهای موجود میتوان طراحی را به اجرا گذاشت که ضمن تامین فعالیت هیا موردنیاز شهر و مردم بازده معماری زمینه گرا را افزایش دهد این پژوهش بهدنبال شناخت قابلیتهای ارزشمند بناهای موجود و چگونگی بهره مندی ازاین قابلیت ها دراعطای کاربری جدیددرکالبد موجود است