بررسی مفهوم عشق در سه نمایشنامه آلبر کامو:کالیگولا- سوءتفاهم- عادل ها در ساحت های فلسفی، عرفانی، روانکاوی

ضرورت وجود عشق در تمام قرون برای زندگی سعادتمند به اثبات رسیده است حتی در دوره هایی که بشریت سخت ترین دوره های حیات را می گذراند این ضرورت تشدید می شود. چنان که در دوره ی حیات آلبر کامو سال های بین 3391تا1913میبینیم که انسان سیاه ترین روزگارخویش را سپری می کند دراین دهه ها می باشد که مکتب اگزیستانسیالیسم (Existentialism) پا به عرصه ی رشد می گذارد و ان ان به جایگاه ویش در این کائنات پی برده و از جنگهای پیاپی به یأس در زندگی می رسد . اما با تمام این مشکلات در این سه نمایشنامه کالیگولا- سوء تفاهم- عادل ها که در طی آن بحبوحه ها نگاشته شده اند هر لحظه رد پای عشق مشاهده میشود در این پژوهش نیز سعی به اثبات وجود عشق حتی درکمتبی که بی معنایی زندگی را نشان می دهد، شده است. برای اثبات این امر از سه بعد ، فلسفی،عرفانی و روان کاوانه به بررسی اثبات وجود عشق در این سه اثر، بهره جسته ام، و بیشتر از طریق دیالوگ ها و موقعیت هایی که شخصیت ها در آن قرار گرفته بودند به نتیجه گیری کلی می رسیم.و در آ ر می توان ادعا کرد که در اوج تمام این یأس ها می بینیم که عشق به انسان ها توصیه شده است تا به زندگی ویش حیاتی دوباره ببخشد و هر کدام از شخصیت های مورد مطالعه به دنبال هستی بخشیدن به عشق زندگیشان بودند

Keywords:

آلبرکامو , عقل و عشق , کالیگولا , سوءتفاهم , عادل ها , فلسفه ی عشق , عشق عرفانی , روانکاوی عشق