قنات سرمایه عظیم گرانبهایی است، نهفته در دل زمین که از ماحصل تفاهم و هنر ایرانی به مدد طبیعت طی نسلها به وجود امده است. در واقع صنعت
قنات از دیرینه ترین صنایع و یکی از شاهکارهای مهندسی نیاکان ما به عنوان قدیمی ترین سازه های آبی و از مهمترین منابع تامین کننده آب محسوب می شود که تاثیرات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی فراوانی در حوزه بهره دهی خود داشته است.
قنات همان گوهر دیروز و فراموش شده امروز از دیرباز توانسته است، با فراهمی آب پاکیزه و سالم زمینه ساز زندگی یکجا نشینی، دارای یک فرهنگ مشترک، چه از طرق کشاو رزی در روستاها و چه زندگی شهری باشد. توسعه سطح زیر کشت و بهبود وضعیت پوشش نباتی و گیاهی، بدون تغییر بولوژیکی درجامعه نباتی و گیاهی، ت داوم حیات و بهبود کمی و کیفی حیوانات اهلی و وحوش با حفظ تعادل جمعیتی و تنوع گونه های محلی و بالا بردن سطح بهداشت عمومی، توان ، با طول عمر و سلامت انسان از فواید و دستاوردهای محلی
قنات است که پیامد آن ارتقاء و بهبود سطحزندگی فرهنگی، عاطفی و بهداشتی مردم، همراه با تقویت روحیه تعاون، مشارکت و گذشت بوده که نهایتا ایجاد امنتیت روانی، امنیت غذایی، تحکیم روابط اجتماعی و اقتصادی از نتایج جامعه برخوردار از قناتاست.