برآورد ارزش اقتصادی و بررسی اولویت فروش شش قلم گیاه دارویی در شهر یزد

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 837

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_163

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

Abstract:

بازار داخلی گیاهان دارویی در ایران شامل 6 هزار عطاری توزیع کننده این گیاهان است تعداد 72 شرکت در زمینه گیاهان دارویی وجود مراکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی در تمام استان های کشور و فعالیت هایی که این مراکز در خصوص گیاهان دارویی انجام می دهند نیز به عنوان پتانسیل جدیدی مطرح است و می تواند زمینه خوبی برای شناسایی اقلام بومی و امکان شناسایی کاربردهای گیاهان فراهم نماید هدف از این مطالعه برآورد ارزش اقتصادی شش قلم گیاه دارویی آویشن ، پونه، کاکوتی ، مریم گلی، مریم نخودی و فراسیون، و بررسی اولویت فروش هر کدام از این گیاهان در شهر یزد می باشد. در این مقاله با اتکا به مطالعه میدانی ، مصاحبه و تکمیل پرسشنامه از فروشندگان گیاهان دارویی در شهر یزد، اطلاعات مورد نیاز در زمینه گیاهان طبی- دارویی در مناطق مورد مطالعه بدست آمد. کلیه اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار excel طی تهیه جداولی ارائه گردید و به منظور دستیابی به دو هدف اصلی تحقیق یعنی برآورد ارزش بازاری و بررسی اولویت فروش گیاهان طبی- دارویی به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. روشی که در این تحقیق استفاده شده است روش بازاری بوده که در آن لیست قیمت گیاهان دارویی و میزان مصرف آنها در طول یک سال توسط فروشندگان گیاهان دارویی در شهر یزد به دست آمده است ارزش بازاری گیاهان دارویی از حاصلضرب میانگین قیمت در مقدار مصرف محاسبه شده است نتایج نشان می دهد ارزش بازاری آویشن 51256000 ریال و ارزش بازاری فراسیون 6520500 ریال برای مدت یک سال برآورد شده که این مقدار به ترتیب بیشترین و کمترین ارزش به دست آمده است در میان گیاهان دارویی مورد مطالعه اویشن و پونه بیشترین اولویت فروش و فراسیون کمترین اولویت فروش را به خود اختصاص داده است.

Authors

نازفر جلیلیان

کارشناس ارشد گروه اقتصاد محیط زیست دانشکده محیط زیست و انرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران