بررسی اثر تنش شوری بر روی صفات فیزیولوژیک و موفولوژیک سه رقم گیاه دارویی

این مطالعه جهت تعیین مقاومترین رقم در شرایط تنش شوری در سال 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در قالب طرح فاکتوریل با پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور و 3 تکرار به مورد اجرا گذاشته شد فاکتور مورد مطالعه در سه سطح شوری صفر، 100، 200، 300 میلی مولار بر روی سه رقم گیاه دارویی شامل (رازیانه، چای ترش، کنگر فرنگی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست امده از جدول تجزیه واریانس نشان داد که صفات مورفولوژیکی مورد بررسی (طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن خشک، درصد و سرعت جوانه زنی) با افزایش سطوح شوری از مقدار آنها کاسته شده و بیشترین در سطح شاهد و کمترین در سطح شوری 300 مشاهده گردید. همچنین نتایج بدست امده از جدول واریانس صفات فیزیولوژیکی (پرولین، کربوهیدرات، آنزیم های آنتی اکسیدان APX,GPX,CTA) نشان داد که با افزایش سطح شوری میزان این آنزیم ها در بافت گیاه افزایش یافته به طوری که بیشترین میزان در سطح شوری 300 و کمترین در سطح شاهد مشاهده گردید. به طور کلی کاهش درصد و سرعت جوانه زنی در اثر افزایش سطح شوری دلایل مختلف و متنوعی دارد که از ان جمله می توان به پتانسیل اسمزی منفی محیط، اختلال در جذب عناصر غذایی، سمیت برخی از یون ها و اختلال در فعالیت برخی از آنزیم ها و یا غیر فعال شدن برخی آنزیم ها تحت تاثیر شوری اشاره کرد و نیز کاهش طول ساقه چه و ریشه چه و وزن تر ساقه چه و ریشه چه می تواند به دلیل کاهش جذب آب در اثر پتانسیل اسمزی ایجاد شده تحت تاثیر شوری باشد بر اساس نتایج حاصله چای ترش مقاوم ترین رقم کنگر فرنگی نیمه مقاوم و رازیانه حساسترین رقم بود.

Keywords:

گونه دارویی , پرولین , کربوهیدرات , پتانسیل اسمزی , عناصر غذایی