یکی از افق های جدید و بحث بر انگیز در مباحث مربوط به معماری و
تکنولوژی های نو، ورود فن آوری
نانو در تهیه و ساخت مصالح و فرآورده های ساختمانی است.
نانو در چند حوزه
صنعت ساختمان و معماری ورود نموده است از جمله: فولاد، سیمان، بتن، شیشه، رنگ ها، کاشی و سرامیک و.. در این راستا بیشترین سهم با صنایع فولاد، شیشه و بتن میباشد.
نانو های کربنی (Cnt) و دی اکسید تیتانیوم (Tio2) هستند و عموما در سازه های اصلی باعث افزایش خواص مکانیکی میگردند، نانوها در مصالح اندودکاری نیز باعث کاهش جذب کثیفی و افزایش مقاومت در برابر اشعه های مضر شده و از سوی دیگر خود تمیزی شیشه ها، ضد باکتری بودن رنگ ها، همچنین کنترل
انرژی و نور و... از تاثیرات مثبت این فن آوری نوین در
صنعت ساختمان میباشد. از سوی دیگر تاثیرات مفید این
تکنولوژی در سایر عرصه ها همانند معماری پایدار، پزشکی و.. مشهود و از مباحث مهم محافل علمی میباشد. به جهت اینکه روشن شدن افق های بسیار زیادی در خصوص با فن آوری
نانو هنوز بعلت جدید بودن این علم نیازمند زمان بیشتری در آینده میباشد، لذا سعی گردیده مطالب بر اساس آخرین یافته ها و پژوهش های صورت گرفته در این زمینه ارائه گردد. از این رو در این مقاله سعی بر آن داشتیم با تعریف
نانو و عملکرد و تاریخچه آن به معرفی و تشریح دقیقتر مواد و
مصالح ساختمانی ساخته شده تا کنون به وسیله این
تکنولوژی پرداخته به گونه ای که بتواند مخاطبین را بیش از پیش با تاثیر و کاربرد آنها در ابنیه و بنا های امروزی، آشنا سازد