کانسار
شن و ماسه دانان درشمال غرب ایران و در استان
کردستان واقع شده که از نگاه زمین ساختاری در حاشیه شمال غربی نوار دگرگونه سنندج – سیرجان و در محل تلاقی این زون با زونهای ساختاری خوی – مهاباد و البرز – آذربایجان واقع شده است . لذا واحدهای مختلف سنگی موجود در این ورقه بعضاً خصوصیات زون دگرگونه سنندج – سیرجان را داشته و بعضا نیز تشابهات لیتوژیکی با زون البرز – آذربایجان را نشان می دهد. ماده معدنی محدوده مورد نظر،
شن و ماسه کوهیمی باشدکه عمدتا در کارهای ساختمانی ، راه سازی ، بتن ریزی و نظایر آنها استفاده می گردد . از نگاه لیتولوژی محدوده به طور عمده از سنگهای آواری و آتشفشانی کرتاسه، واحدهای آذرین درونی حد واسط تا اسیدی، و واحدهای رسوبی پدید آمده که دارای توپوگرافی ملایم به صورت تپه های کم ارتفاع با سطوح فرسایش هموار است. سنگهای آتش فشانی اغلب به صورت بازالت، توف ، توف برشی، مجموعه سنگهای درونی با رنگ خاکستری مایل به سبز و بافت متوسط تا درشت بلور گرانیت تا دیوریتو واحدهای رسوبی با ترکیب شیلهای آهکیبا میان لایه هایی از آهک همراه با واحدهای رادیولاریتیمتعلق به سکانس افیولیتیرخنمون دارند. مجموعه
سنگهای آتشفشانی و توف توسط واحدهای رسوبیشیلهای خاکستری و سیاه به همراه ماسه سنگ سیلیسی دانه ریز برنگ سفید تا خاکستریپوشیده شده اند. نمونه های اذرین درونی اغلب با بافت گرانولار ومجموعه کانیهای آمورف فلدسپات به خوبیقابل مشاهده میباشد. دادههای ژئوشیمی و پتروگرافی نشان می دهد که عمده ترین کانیهای موجود در این معدن عبارتند از آلبیت ، کلسیت ، دولومیت ، کلریت و پرهنیت می باشند.